Aleksandra Grzeszczak, znana również jako „Oleńka” (ur. 1 lutego 1921, zm. 30 stycznia 1944 w Warszawie), była sanitariuszką oraz drużynową dziewcząt w 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka”.
Życiorys
Była córką Stefana i Marianny Grzeszczak oraz siostrą Stefanii Grzeszczak, znanej jako „Stefa”, która pełniła funkcję łączniczki w III plutonie „Felek” 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka”, a także Krystyny Grzeszczak. Uczyła się w Gimnazjum Żeńskim im. Żmichowskiej, a po zdaniu matury podjęła studia medyczne w Szkole Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego dr. Jana Zaorskiego w Warszawie.
Aleksandra była członkinią PET-u oraz Grup Szturmowych Szarych Szeregów (hufiec Sad). Sklep z zabawkami, który należał do matki sióstr Grzeszczak, służył jako punkt kontaktowy z dowódcą batalionu „Zośka”, Ryszardem Białousem, ps. „Jerzy”. Brała udział w akcji Sieczychy.
W styczniu 1944 roku Aleksandra Grzeszczak została aresztowana przez Gestapo podczas przenoszenia materiałów wybuchowych. Była brutalnie torturowana w siedzibie Gestapo na al. Szucha, jednak nie zdradziła żadnych informacji o towarzyszach. Została rozstrzelana w styczniu 1944 roku w ruinach getta.
Jej symboliczna mogiła znajduje się na Powązkach Wojskowych, w grobie jej siostry Stefy.
Pośmiertnie została uhonorowana Krzyżem Walecznych, a jej imieniem nazwano żeński pluton batalionu „Zośka”.
Bibliografia
Anna Borkiewicz-Celińska: Batalion „Zośka”. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1990. ISBN 83-06-01851-6. Brak numerów stron w książce.
