Aleksandra Pawłowna Biriukowa
Aleksandra Pawłowna Biriukowa (ros. Алекса́ндра Па́вловна Бирюко́ва, ur. 25 lutego 1929 we wsi Russkaja Żurawka w obwodzie woroneskim, zm. 20 lutego 2008 w Moskwie) była radziecką d działaczką związkową, partyjną i państwową, pełniącą funkcję wicepremiera ZSRR w latach 1988-1990.
Życiorys
W latach 1947–1952 kształciła się w Moskiewskim Instytucie Tekstylnym, a następnie podjęła pracę w moskiewskiej fabryce, gdzie od 1954 do 1959 roku była zastępcą kierownika oraz kierownikiem oddziału. W 1956 roku wstąpiła do KPZR, a od 1959 roku pracowała w Sownarchozie Moskiewskiego Miejskiego Ekonomicznego Rejonu Administracyjnego jako główny specjalista w oddziale technicznym, a od 1961 roku objęła stanowisko szefa tego oddziału. W latach 1963–1968 była głównym inżynierem w moskiewskim kombinacie bawełnianym.
Od października 1968 do maja 1985 roku pełniła funkcję sekretarza Wszechzwiązkowej Centralnej Rady Związków Zawodowych, a od maja 1985 roku była zastępcą przewodniczącego tej rady. W latach 1971-1976 była zastępcą członka, a następnie (1976-1990) członkiem KC KPZR. Od 6 marca 1986 do 30 września 1988 roku była sekretarzem KC KPZR, a od 30 września 1986 do 14 lipca 1990 roku pełniła funkcję zastępcy członka Biura Politycznego KC KPZR. Od października 1988 do września 1990 roku była zastępcą przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR, kierując Biurem Rady Ministrów ZSRR ds. rozwoju społecznego. Po wrześniu 1990 roku przeszła na emeryturę. Była również deputowaną do Rady Najwyższej ZSRR XI kadencji. Otrzymała Order Rewolucji Październikowej oraz dwa Ordery Czerwonego Sztandaru Pracy.
