Aleksandra Artiuchina

Aleksandra Wasiljewna Artiuchina

Aleksandra Wasiljewna Artiuchina (ros. Александра Васильевна Артюхина, ur. 25 października?/6 listopada 1889 w Wysznim Wołoczku, zm. 7 kwietnia 1969 w Moskwie) była rosyjską rewolucjonistką, komunistką, oraz radziecką działaczką partyjną i związkową, której nadano tytuł Bohatera Pracy Socjalistycznej w 1960 roku.

Życiorys

Po ukończeniu trzyletniej szkoły podstawowej, rozpoczęła pracę w fabryce tkackiej w Wysznim Wołoczku. Od 1906 roku mieszkała w Petersburgu, gdzie była zatrudniona w fabrykach tekstylnych, a później w zakładzie maszynowym „Ajwaz”. Od 1906 roku aktywnie angażowała się w ruch rewolucyjny, działając w związkach zawodowych pracowników tekstylnych oraz metalowców w Petersburgu. W 1910 roku przystąpiła do SDPRR, a w 1912 roku wróciła do Wyszniego Wołoczku, gdzie zorganizowała lokalną grupę SDPRR. W latach 1912–1914 była członkinią zarządu związku zawodowego metalowców. Była również aktywną organizatorką żeńskiego ruchu robotniczego. W marcu 1914 roku została aresztowana i skazana na zesłanie, jednak po rewolucji lutowej, 16 marca 1917 roku została amnestionowana.

Od 1917 roku była członkiem Wyszniewołockiego Komitetu SDPRR(b), a następnie komisarzem pracy w ujeździe wyszniewołockim. Do 1923 roku kierowała Wydziałem Kobiecym Twerskiego Gubernialnego Komitetu RKP(b). W latach 1923–1924 pełniła funkcję przewodniczącej komitetu fabrycznego w fabryce tekstylnej „Proletarka” w Twerze. Od 1924 do 27 stycznia 1926 roku była zastępcą kierowniczki Wydziału Robotnic i Chłopek KC RKP(b)/WKP(b), a w latach 1924–1931 redagowała pismo „Rabotnica”. Od 31 maja 1924 do 18 grudnia 1925 roku była zastępcą członka, a od 31 grudnia 1925 do 26 czerwca 1930 roku członkiem KC WKP(b). W okresie od 1 stycznia 1926 do 26 czerwca 1930 roku była zastępcą członka Sekretariatu KC WKP(b) oraz członkiem Biura Organizacyjnego KC WKP(b). Kierowała Wydziałem Robotnic i Chłopek KC WKP(b) od 27 stycznia 1926 roku do stycznia 1930 roku. W latach 1930–1934 była członkiem Centralnej Komisji Kontrolnej WKP(b) oraz zastępcą członka jej Prezydium. W latach 1931-1932 pracowała w Ludowym Komisariacie Inspekcji Robotniczo-Chłopskiej ZSRR, a w latach 1934–1938 była przewodniczącą KC Związku Zawodowego Robotnic Przemysłu Bawełnianego. Następnie, od 1938 roku, pełniła funkcję dyrektora fabryki w Moskwie, a od 1951 roku była na emeryturze.

Zmarła i została pochowana na Cmentarzu Nowodziewiczym. Ulice w Moskwie oraz Wysznim Wołoczku noszą jej imię.