Aleksandr Michajłowicz Zumbierow, po rosyjsku Александр Михайлович Зумберов (urodzony 20 sierpnia?/1 września 1873 w guberni tulskiej, zmarł ?) – był rosyjskim, ukraińskim, a później ponownie rosyjskim wojskowym (generał major) oraz emigrantem.
Życiorys
W 1909 roku, w stopniu sztabskapitana, pełnił służbę w 126 Rylskim Pułku Piechoty. Uczestniczył w I wojnie światowej, a w 1915 roku awansował do stopnia kapitana, a następnie w 1916 roku do podpułkownika. W 1918 roku wstąpił do nowo formowanych wojsk Białych pod dowództwem generała Antona Denikina. Na początku 1919 roku przeszedł do armii ukraińskiej, gdzie uzyskał stopień pułkownika i objął dowództwo ochrony kolejowej w Równem. Później znalazł się pod zwierzchnością atamana Biłyńskiego. Od maja tego samego roku służył w sztabie Północnej Grupy Armii Czynnej Ukraińskiej Republiki Ludowej. Jesienią 1919 roku powrócił do wojsk Białych generała A. Denikina, gdzie służył w Korniłowskim Pułku Uderzeniowym. W listopadzie 1920 roku, wraz z wojskami Białych, został ewakuowany z Krymu do Gallipoli. Po osiedleniu się na emigracji w Bułgarii, został mianowany generałem majorem. W 1932 roku przeniósł się do Polski, jednak jego dalsze losy są nieznane.
Bibliografia
Военный орден святого великомученика и победоносца Георгия. Биобиблиографический справочник, 2004
Linki zewnętrzne
Biografia Aleksandra M. Zumbierowa (ros.)