Aleksandr Zasiad´ko

Aleksandr Fiodorowicz Zasiad´ko

Aleksandr Fiodorowicz Zasiad´ko (ros. Алекса́ндр Фёдорович Зася́дько) urodził się 25 sierpnia?/7 września 1910 roku w Gorłówce, a zmarł 5 września 1963 roku w Moskwie. Był radzieckim politykiem, który pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR w latach 1958–1962 oraz został odznaczony tytułem Bohatera Pracy Socjalistycznej w 1957 roku.

Życiorys

Urodził się w rodzinie górniczej. W latach 1924–1925 był uczniem ślusarza, a w 1927 roku ukończył szkołę przemysłową w Iziumie. W 1935 roku zdobył dyplom z Instytutu Górniczego w Doniecku. Od 1931 roku był członkiem WKP(b). Początkowo pracował jako ślusarz w kopalni, a następnie awansował na głównego mechanika, pomocnika głównego inżyniera, głównego inżyniera oraz zarządcę kopalni w Śnieżnem. Od 1939 roku był szefem kombinatu „Stalinugol”, a w latach 1935–1942 kierował kombinatem „Mołotowugol”. W latach 1942–1946 pełnił funkcję zastępcy ludowego komisarza przemysłu węglowego ZSRR, jednocześnie kierując kombinatem „Tułaugol” (1942–1943) oraz kombinatem „Stalinugol” (1943–1946). W latach 1946–1947 był zastępcą ministra inżynierii przemysłu paliwowego ZSRR. Od 17 stycznia 1947 roku pełnił rolę ministra przemysłu węglowego w zachodnich rejonach ZSRR, a od 28 grudnia 1948 do 2 marca 1955 roku był ministrem przemysłu węglowego ZSRR. Następnie został zastępcą ministra tegoż przemysłu. Od 8 sierpnia 1955 do 1956 roku ponownie był ministrem przemysłu węglowego ZSRR, a od 24 maja 1957 do 31 marca 1958 roku szefował wydziałowi przemysłu węglowego w Państwowym Komitecie Planowania ZSRR jako minister ZSRR. Od 31 marca 1958 do 9 listopada 1962 roku pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR, a od 22 kwietnia 1960 roku był przewodniczącym Państwowej Rady Naukowo-Badawczej Rady Ministrów ZSRR. Był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR w kadencjach od 2. do 6. Od 14 października 1952 do 14 lutego 1956 oraz ponownie od 31 października 1961 do śmierci był członkiem KC KPZR. Został zwolniony na wcześniejszą emeryturę ze względu na stan zdrowia i został pochowany na cmentarzu Nowodziewiczym.