Aleksandr Siergiejewicz Urniżewski
Aleksandr Siergiejewicz Urniżewski, po rosyjsku Александр Сергеевич Урнижевский (urodzony w 1888 roku w Warszawie, zmarł 4 stycznia 1966 roku w Chalifert) był rosyjskim wojskowym (pułkownikiem), emigrantem oraz oficerem Rosyjskiego Korpusu Ochronnego w trakcie II wojny światowej.
Życiorys
Ukończył korpus kadetów, a w 1909 roku michajłowską szkołę artyleryjską. Brał udział w I wojnie światowej, służąc w lejbgwardii 2 Artyleryjskiego Dywizjonu Moździerzy oraz później w 2 Brygadzie Artylerii, osiągając stopień pułkownika. W 1918 roku wstąpił do wojsk Białych pod dowództwem gen. Antona Denikina, gdzie służył w Mieszanej Gwardyjskiej Brygadzie Artylerii. Później dowodził baterią lejbgwardii 2 Artyleryjskiego Dywizjonu Moździerzy. W listopadzie 1920 roku, razem z wojskami Białych, został ewakuowany z Krymu do Gallipoli. Po ewakuacji osiedlił się w Bułgarii, gdzie ukończył liceum W. P. Kuźminej w Sofii. Następnie przeniósł się do Francji, a w 1938 roku powrócił do Sofii. Brał aktywny udział w Narodowej Organizacji Rosyjskich Wywiadowców (NORR). Po zajęciu Jugosławii przez wojska niemieckie w kwietniu 1941 roku, wstąpił do nowo utworzonego Rosyjskiego Korpusu Ochronnego. Po wojnie osiedlił się na stałe we Francji.
Linki zewnętrzne
Bibliografia
- Siergiej W. Wołkow, Офицеры российской гвардии: Опыт мартиролога, 2002
- Lew A. Mnuchin, Marie Avril, Российское зарубежье во Франции 1919-2000, 2008
