Aleksandr Iwanowicz Ugarow (ros. Александр Иванович Уга́ров, ur. 31 sierpnia?/13 września 1900 w Bogorodsku, zm. 25 lutego 1939 w Moskwie) był rosyjskim komunistą oraz działaczem Rosyjskiej Komunistycznej Partii (bolszewików) – RKP(b) oraz Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików) – WKP(b). Pełnił funkcję zastępcy członka KC WKP(b) w latach 1934–1937, a następnie był członkiem KC WKP(b) od 1937 do 1938 roku. Został ofiarą „wielkiej czystki”.
Życiorys
Ugarow rozpoczął swoją działalność polityczną w 1918 roku jako członek RKP(b). Pracował w Najwyższej Radzie Gospodarki Narodowej oraz pełnił funkcję sekretarza rejonowego komitetu RKP(b) w Moskwie. W 1919 roku został komisarzem wojskowym i zastępcą dowódcy pułku piechoty, a później, do 1921 roku, kierował wydziałem politycznym dywizji piechoty na Froncie Południowym. W latach 1921–1923 był zastępcą kierownika oraz kierownikiem wydziału agitacji i propagandy w rejonowym komitecie RKP(b) w Moskwie. W latach 1923–1926 studiował na Wydziale Ekonomicznym Instytutu Czerwonej Profesury.
Od 1926 roku pracował jako wykładowca w Leningradzkim Instytucie Politechnicznym, a także jako zastępca kierownika Wydziału Agitacyjno-Propagandowego Leningradzkiego Komitetu Obwodowego WKP(b). Redagował gazetę „Leningradzka Prawda”, a od 1932 roku był kierownikiem Wydziału Kulturalno-Propagandowego Leningradzkiego Komitetu Miejskiego WKP(b). Od czerwca 1932 do 17 stycznia 1934 pełnił funkcję II sekretarza Komitetu Miejskiego WKP(b) w Leningradzie. W latach 1934-1937 był zastępcą członka KC WKP(b), a od 5 marca 1935 do 19 lutego 1938 znowu pełnił rolę II sekretarza Leningradzkiego Komitetu Miejskiego WKP(b). Następnie, od 12 października 1937 do grudnia 1938, był członkiem KC WKP(b), a od 10 lutego do 8 czerwca 1938 pełnił obowiązki I sekretarza, a od 17 czerwca do 2 listopada 1938 był I sekretarzem Moskiewskiego Komitetu Obwodowego WKP(b). W 1937 roku został deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR 1 kadencji, a w 1938 roku członkiem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR.
W czasie „wielkiej czystki”, 20 października 1938 roku, został aresztowany przez NKWD. 25 lutego 1939 roku Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR skazało go na karę śmierci za „uczestnictwo w kontrrewolucyjnej organizacji terrorystycznej oraz zdradę Ojczyzny”, a wyrok wykonano tego samego dnia. Ciało Ugarowa skremowano w krematorium na Cmentarzu Dońskim, a prochy pochowano anonimowo.
23 stycznia 1956 roku Ugarow został zrehabilitowany przez Kolegium Wojskowe SN ZSRR.
Bibliografia
Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.)
http://www.az-libr.ru/index.htm?Persons&70B/b6310cc5/0001/67d61fcc (ros.)
http://www.az-libr.ru/index.htm?Persons&L30/67d61fcc/index (ros.)
Угаров Александр Иванович
