Aleksandr Torochow, ros. Александр Торохов (urodzony 30 kwietnia?/13 maja 1902 w Ziatcy, zmarł 10 marca 1976) – generał major Wojskowych Sił Powietrznych ZSRR oraz generał brygady w ludowym Wojsku Polskim.
Życiorys
W 1924 roku rozpoczął swoją karierę wojskową w Armii Czerwonej. Podczas wojny niemiecko-radzieckiej służył w lotnictwie Dalekowschodniego Okręgu Wojskowego oraz na Frontu Dalekowschodnim. 12 maja 1949 roku został awansowany na stopień generała majora. Od 29 kwietnia 1950 roku do 3 czerwca 1957 roku pełnił różne funkcje w Wojsku Polskim, w tym: głównego inżyniera i szefa służby inżynieryjnej Wojsk Lotniczych, głównego inżyniera Wojsk Lotniczych oraz zastępcy dowódcy do spraw inżynieryjno-eksploatacyjnych, a także głównego inżyniera Wojsk Lotniczych i OPL Obszaru Kraju. 18 czerwca 1957 roku został skierowany do dyspozycji szefa Głównego Zarządu Kadr Armii Radzieckiej.
Ordery i odznaczenia
- Order Sztandaru Pracy II klasy (1952)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1957)
- Order Lenina
- Order Czerwonego Sztandaru – trzykrotnie
- Order Czerwonej Gwiazdy
Bibliografia
- Stefan Czmur, Waldemar Wójcik, Generałowie w stalowych mundurach, Redakcja Czasopism Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej przy współpracy Domu Wydawniczego Bellona, Poznań-Warszawa 2003, ISBN 83-902541-3-1 i ISBN 83-11-09587-6, s. 41-43
- Tadeusz T. Kmiecik, Polskie lotnictwo wojskowe 1945-1962, Warszawa: „Ulmak”, 2002, ISBN 83-87226-29-7, OCLC 831089471. Brak numerów stron w książce
- Henryk P. Kosk, Generalicja polska, t. II, Pruszków 2001
- Edward Jan E.J. Nalepa, Oficerowie Armii Radzieckiej w Wojsku Polskim 1943-1968, Warszawa: Bellona, 1995, ISBN 83-11-08353-3, OCLC 830273795. Brak numerów stron w książce
