Aleksandr Aleksandrowicz Tislenkow
Aleksandr Aleksandrowicz Tislenkow, po rosyjsku Александр Александрович Тисленков (ur. 30 października 1893 r. w stanicy Nowoczerkaskaja w obwodzie dońskim, zm. 28 października 1967 r. we Francji) – był rosyjskim emigrantem oraz wojskowym Kozackiego Stanu pod koniec II wojny światowej.
Studiował medycynę na uniwersytecie w Charkowie. Po wybuchu I wojny światowej został zmobilizowany do armii rosyjskiej. Ukończył szkołę wojskową w Tyflisie. W trakcie działań frontowych odniósł poważne rany. W 1917 r. został przeniesiony do rezerwy. Następnie zakończył studia medyczne, a po ich ukończeniu pracował w szpitalach wojskowych. W czasie wojny domowej w Rosji wstąpił do Armii Dońskiej. Pełnił funkcję oficera do specjalnych poruczeń oraz skarbnika w wojskowym zarządzie sanitarnym, osiągając stopień sotnika. W listopadzie 1920 r. został ewakuowany z Krymu do Gallipoli wraz z wojskami Białych. Po ewakuacji osiedlił się w Bułgarii, gdzie mieszkał w monasterze, leczących mnichów.
W 1926 r. przyjechał do Francji, gdzie pracował w fabryce w Le Creusot. Ukończył również szkołę estetyki, a następnie otworzył salon modnej fryzury w Nancy. Jesienią 1939 r. został zmobilizowany do armii francuskiej. W czasie niemieckiej okupacji Francji został wysłany na przymusowe roboty do III Rzeszy. W 1944 r. wstąpił do Kozackiego Stanu. Po zakończeniu wojny, wraz z innymi wojskowymi, został wydany w ręce Sowietów. Po procesie w ZSRR został skazany na 25 lat łagrów. W 1955 r. uzyskał wolność i powrócił do Francji.
Bibliografia
Lew A. Mnuchin, Marie Avril, Российское зарубежье во Франции 1919-2000, 2008.
