Aleksandr Grigorjewicz Szlichter
Aleksandr Grigorjewicz Szlichter (ros. Александр Григорьевич Шлихтер; ur. 1 września 1869 w Łubniach, zm. 2 grudnia 1940 w Kijowie) był radzieckim politykiem, ekonomistą oraz ludowym komisarzem ds. żywności RFSRR w latach 1917–1918.
Życiorys
Od 1887 roku był zaangażowany w ruch rewolucyjny, a w 1889 rozpoczął studia na Oddziale Nauk Przyrodniczych Wydziału Fizyko-Matematycznego Uniwersytetu Charkowskiego. Następnie kontynuował naukę na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Berneńskiego. Już od 1891 roku prowadził działalność socjaldemokratyczną na terenach Ukrainy, Uralu oraz w Samarze. W 1893 roku został aresztowany i skazany na zesłanie do Połtawy, a w 1895 roku do guberni wołogodzkiej. Od 1898 roku był członkiem SDPRR, a w 1909 roku ponownie aresztowany i zesłany do Wschodniej Syberii. Po rewolucji lutowej, 19 marca 1917 roku, został amnestionowany.
W 1917 roku pełnił funkcję członka Rady Krasnojarskiej oraz Środkowosyberyjskiego Biura Obwodowego SDPRR(b). W listopadzie tego roku był komisarzem ds. żywności w Moskiewskim Komitecie Wojskowo-Rewolucyjnym. Od 26 do 30 listopada 1917 roku sprawował stanowisko tymczasowego ludowego komisarza rolnictwa RFSRR, a od 2 do 31 grudnia 1917 roku tymczasowego ludowego komisarza, by od 31 grudnia 1917 do 25 lutego 1918 roku być ludowym komisarzem ds. żywności RFSRR. Od marca 1918 roku był nadzwyczajnym komisarzem żywnościowym Rady Komisarzy Ludowych RFSRR na Syberii oraz w guberniach wiackiej, permskiej, ufijskiej, tulskiej i kurskiej. Od stycznia do sierpnia 1919 roku pełnił funkcję ludowego komisarza ds. żywności Ukraińskiej SRR.
Od maja 1920 do 1 lutego 1921 roku był przewodniczącym Komitetu Wykonawczego Tambowskiej Rady Gubernialnej. W 1921 roku został członkiem Kolegium Ludowego Komisariatu Spraw Zagranicznych RFSRR oraz Kolegium Ludowego Komisariatu Handlu Zagranicznego RFSRR. Przewodniczył Specjalnej Komisji KC RKP(b) ds. ochrony własności państwowej. W latach 1921–1922 był przewodniczącym Rosyjsko-Fińskiej Komisji ds. Realizacji Traktatu Pokojowego. Od 1 marca 1922 do 23 maja 1923 roku był przedstawicielem dyplomatycznym RFSRR w Austrii, a w latach 1924–1927 pełnomocnikiem Ludowego Komisariatu Spraw Zagranicznych ZSRR przy Radzie Komisarzy Ludowych Ukraińskiej SRR. Ponadto był członkiem Kolegium tego komisariatu oraz rektorem Komunistycznego Uniwersytetu im. Artioma w Charkowie.
Od 16 maja 1924 do 13 czerwca 1938 roku był członkiem KC KP(b)U, a od 17 maja 1924 do 20 listopada 1927 roku zastępcą członka Biura Organizacyjnego KC KP(b)U. Od 16 października 1926 do 4 lipca 1937 roku pełnił funkcję zastępcy członka Biura Politycznego KC KP(b)U. W latach 1927-1929 był ludowym komisarzem rolnictwa Ukraińskiej SRR. W 1930 roku został członkiem Komunistycznej Akademii przy Centralnym Komitecie Wykonawczym ZSRR, a w latach 1930-1933 był dyrektorem Ukraińskiego Instytutu Marksizmu-Leninizmu. W latach 1931-1938 zajmował stanowisko wiceprezydenta Akademii Nauk Ukraińskiej SRR. Od 1933 do 16 października 1934 roku był prezydentem Wszechukraińskiego Stowarzyszenia Instytutów Marksistowsko-Leninowskich. W 1934 roku uzyskał tytuł akademika Akademii Nauk Białoruskiej SRR, a w 1935 roku doktora nauk ekonomicznych. Był również członkiem Prezydium CIK ZSRR oraz CIK Ukraińskiej SRR.
Pochowany na Cmentarzu Bajkowa.
Bibliografia
- Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.)
- Шлихтер Александр Григорьевич. ХРОНОС: ВСЕМИРНАЯ ИСТОРИЯ В ИНТЕРНЕТЕ. [dostęp 2015-11-04]. (ros.)
- http://kiev-necropol.narod.ru/ShlihterAG.html (ros.)
