Aleksandr Pawłowicz Szlemienko (ros. Александр Павлович Шлеменко; urodził się 20 maja 1984 roku w Omsku) to rosyjski zawodnik mieszanych sztuk walki, który zdobył tytuł mistrza Bellator MMA w 2013 roku oraz wygrał M-1 Grand Prix w wadze średniej w 2016 roku.
Kariera sportowa
Jako nastolatek rozpoczął treningi zapaśnicze w stylu klasycznym. W wieku 15 lat zaczął ćwiczyć rukopaszny boj (rosyjska sztuka walki wręcz), odnosząc liczne sukcesy na poziomie krajowym.
Mieszane sztuki walki
Szlemienko zafascynował się mieszanymi sztukami walki po obejrzeniu profesjonalnego turnieju pankrationu. Debiutował osobiście 19 lutego 2004 roku, mając 20 lat, wygrywając turniej International Absolute Fighting Council (международный совет по абсолютным поединкам). Do końca 2004 roku uczestniczył w pięciu takich turniejach, z czego trzy wygrał.
W latach 2005-2010 rywalizował głównie w Rosji, biorąc udział w galach IAFC, M-1 Global oraz zagranicznych takich jak Jungle Fight, Fight Festival, BodogFIGHT, WFC, EliteXC, osiągając bilans 36 zwycięstw i zaledwie 6 porażek od momentu debiutu.
Na początku 2010 roku podpisał kontrakt z amerykańską organizacją Bellator, biorąc udział w turnieju, który miał wyłonić pierwszego mistrza w wadze średniej (-84 kg). Udało mu się dotrzeć do finału, gdzie przegrał na punkty z Kubańczykiem Hectoriem Lombardem.
W latach 2011-2012 walczył naprzemiennie w USA i Rosji, wygrywając wszystkie pojedynki, w tym zwyciężając w turnieju Bellatora, gdzie w finale pokonał Vitora Vianne. 7 lutego 2013 roku otrzymał szansę walki o zwakowany pas mistrza Bellatora w wadze średniej, który wcześniej należał do Lombarda. W decydującym starciu znokautował Brazylijczyka Maiquela Falcão w drugiej rundzie, zdobywając tytuł. Obronił go trzykrotnie, pokonując kolejno: Bretta Coopera (07.10.2013), Douga Marshalla (22.11.2013) oraz Brennana Warda (28.03.2014).
17 maja 2014 roku na gali Bellator 120 stoczył superfight w wadze półciężkiej z byłym mistrzem UFC Tito Ortizem, przegrywając niespodziewanie przez poddanie (duszenie rękoma) w pierwszej rundzie. 26 września tego samego roku doznał kolejnej poważnej porażki, tracąc tytuł w czwartej obronie pasa na rzecz Brandona Halseya. Jeszcze w 2014 roku, 20 grudnia, przerwał serię porażek, pokonując byłego mistrza M-1 Global, Szwajcara Yasubeya Enomoto, na gali Fight Nights: Battle of Moscow 18.
13 lutego 2015 roku na Bellator 133 efektownie znokautował obrotowym ciosem (spinning back fist) holenderskiego kickboxera Melvina Manhoefa, jednak po walce okazało się, że zażywał niedozwolone substancje (przekroczony poziom testosteronu 50:1) – wynik pojedynku został zmieniony na nierozstrzygnięty (no contest), a zawodnik został zawieszony przez Kalifornijską Komisję Sportową na trzy lata. Mimo to, Szlemienko ponownie związał się z rodzimym M-1 Global, gdzie jego zawieszenie nie było egzekwowane. 19 lutego 2016 roku w półfinale turnieju M-1 Grand Prix pokonał Wiaczesława Wasilewskiego na punkty, a 16 czerwca w finale ponownie go zwyciężył, poddając go duszeniem gilotynowym.
W lipcu 2016 roku wygrał apelację w związku z karą nałożoną przez Kalifornijską Komisję Sportową w 2015 roku. Ostatecznie zawieszenie zostało skrócone, a kara finansowa zmniejszona o połowę.
21 października 2016 roku powrócił do Bellatora po odbyciu zawieszenia, stoczywszy zwycięski pojedynek z Kendallem Grove’em na gali numer 162, wygrywając przez TKO w drugiej rundzie.
1 czerwca 2017 roku na gali M-1 Challenge 79 zrewanżował się Brandonowi Halseyowi, pokonując go przez techniczny nokaut w 25 sekundzie pojedynku. 20 października 2017 roku na Bellator 185 przegrał na punkty z debiutującym w organizacji Holendrem Gegardem Mousasim.
Osiągnięcia
Mieszane sztuki walki
- 2004: IAFC: Stage of Russia Cup 3 – 1. miejsce
- 2004: IAFC: Pancration Asian Open Cup 2004 – 2. miejsce
- 2004: Cup Of Empire 2004 – 2. miejsce
- 2004: IAFC: Stage of Russia Cup 4 – 1. miejsce
- 2004: IAFC: Russian Pankration Championship – 1. miejsce
- 2004: IAFC: Stage of Russia Cup – 1. miejsce
- 2005: IAFC: Championship of Asia – 1. miejsce
- 2005: APF: World Pankration Championship 2005 – 1. miejsce
- 2009: mistrz Europy WKN MMA w wadze do 75 kg
- 2010: Bellator FC Season Two – 1. miejsce w turnieju wagi średniej (-84 kg)
- 2011: Bellator FC Season Five – 1. miejsce w turnieju wagi średniej
- 2013-2014: mistrz Bellator MMA w wadze średniej
- 2016: M-1 Grand Prix – 1. miejsce w turnieju wagi średniej
Przypisy
Linki zewnętrzne
Oficjalny rekord i statystyki