Aleksandr Grigorjewicz Szeriemietjew (ros. Александр Григорьевич Шереме́тьев, ur. 27 sierpnia 1901 w Harbinie, zm. 15 marca 1985 w Moskwie) był radzieckim politykiem, który pełnił funkcję ministra czarnej metalurgii ZSRR w latach 1954–1957.
Życiorys
Pochodził z rodziny chłopskiej, a jego ojciec był zaangażowany w budowę Kolei Wschodniochińskiej. Od 1918 roku był członkiem RKP(b), a w latach 1919–1925 służył w Armii Czerwonej. Pełnił tam różne funkcje, takie jak szef oddziału agitacyjno-propagandowego w Brygadzie Baszkirskiej, wojskowy komisarz Batalionu Baszkirskiego Czeki, a także wojskowy komisarz pułku kawalerii w 13 Dywizji Dagestańskiej. Działał również jako instruktor w wydziałach politycznych dywizji oraz sekretarz biura partyjnego w 66 pułku piechoty.
W latach 1925–1926 pracował w wydawnictwie „Dołoj niegramotnost´”, a następnie przez trzy lata był zatrudniony w wydawnictwie KC MORP. W 1932 roku ukończył Moskiewski Instytut Stali i rozpoczął pracę w fabryce „Elektrostal” w obwodzie moskiewskim, gdzie przeszedł przez różne stanowiska, od pomocnika majstra po kierownika warsztatu. W latach 1937–1938 był zastępcą szefa, a od 1938 do 1947 roku pełnił funkcję szefa zarządu w ludowym komisariacie (od 1946 ministerstwie) przemysłu ciężkiego ZSRR. Następnie, w latach 1947–1949, był zastępcą ministra przemysłu ciężkiego ZSRR i szefem Głównego Zarządu Przemysłu Metalurgicznego Południa i Środka.
W latach 1949–1950 był I zastępcą ministra przemysłu metalurgicznego ZSRR, a w latach 1950–1953 zastępcą ministra czarnej metalurgii ZSRR. W 1953 roku został członkiem Kolegium Ministerstwa Przemysłu Metalurgicznego ZSRR, a od 15 listopada 1954 do 10 maja 1957 roku pełnił funkcję ministra czarnej metalurgii ZSRR. Po 1957 roku był członkiem Państwowego Komitetu Rady Ministrów ZSRR ds. Stosunków Gospodarczych do 1961 roku, a następnie w latach 1961–1965 pełnił rolę zastępcy przewodniczącego sownarchozu Rosyjskiej FSRR. Od października 1965 roku przeszedł na emeryturę. W latach 1956–1961 był także zastępcą członka KC KPZR. Zmarł i został pochowany na cmentarzu Nowodziewiczym.
Odznaczenia i nagrody
- Order Lenina (trzykrotnie)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (dwukrotnie)
- Nagroda Stalinowska (1943)
- Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal 100-lecia urodzin Lenina