Aleksandr Pawłowicz Starotorżski (Szłykow) (ros. Александр Павлович Староторжский (Шлыков), ur. 26 sierpnia 1895 roku we wsi Dienisowo w guberni kostromskiej, zm. 25 maja 1950 roku w Briańsku) był radzieckim działaczem partyjnym oraz państwowym.
Życiorys
Początkowo uczęszczał jako wolny słuchacz na wieczorowe kursy politechniczne organizowane przez Towarzystwo Uniwersytetów Ludowych w Piotrogrodzie. W okresie od maja 1916 do grudnia 1917 służył w rosyjskiej armii, a w 1917 roku dołączył do SDPRR(b). Od marca 1918 do marca 1919 był członkiem Prezydium oraz sekretarzem Komitetu Wykonawczego Kostromskiej Rady Gminnej. Następnie, od marca 1919 do lutego 1921, służył w Armii Czerwonej. W okresie od kwietnia do sierpnia 1920 roku kierował wydziałem powiatowego komisariatu wojennego w Konstantinogradzie (dzisiejszy Krasnohrad).
Od lutego 1921 roku pełnił funkcję sekretarza odpowiedzialnego w powiatowym komitecie RKP(b) w guberni permskiej, a do czerwca 1922 roku był przewodniczącym komitetu wykonawczego rady powiatowej w tej samej guberni. Od czerwca 1922 do stycznia 1923 roku kierował rejonowym oddziałem gubernialnego związku stowarzyszeń spożywców w Kostromie, a od stycznia 1923 do maja 1925 roku był kierownikiem rejonowego związku spółdzielni spożywczych w guberni kostromskiej.
W okresie od maja 1925 do marca 1928 roku zajmował stanowisko przewodniczącego Zarządu Kostromskiej Gubernialnej Spółki Akcyjnej „Gubtorg”, a od marca 1928 do kwietnia 1929 był dyrektorem kostromskiego gubernialnego trustu przemysłu lokalnego. Następnie, od kwietnia do października 1929 roku, pełnił funkcję przewodniczącego okręgowej komisji planowania w Kostromie, a od października 1929 do maja 1931 roku był dyrektorem sowchozu lnianego w Iwanowskim Obwodzie Przemysłowym.
Od maja 1931 do marca 1932 roku był starszym inspektorem oraz kierownikiem Wydziału Mechanizacji i Elektryfikacji Wszechzwiązkowego Trustu Lniano-Konopnego. W okresie od października 1931 do marca 1932 roku uczęszczał na kursy przy Wszechzwiązkowym Naukowo-Badawczym Instytucie Sowchozowym, a od marca 1933 do maja 1935 roku był aspirantem w tym instytucie. Równocześnie, od października 1933 do kwietnia 1935 roku, pełnił obowiązki docenta w 1 Moskiewskiej Wyższej Szkole Komunistycznej im. Kaganowicza, a od kwietnia 1935 do listopada 1937 roku kierował sektorem planowania sowchozów w Wszechzwiązkowym Naukowo-Badawczym Instytucie Sowchozowym. W styczniu 1937 roku otrzymał tytuł docenta.
Od listopada 1937 do kwietnia 1938 roku był dyrektorem Saratowskiego Instytutu Rolniczego, a od 13 kwietnia 1938 do stycznia 1940 roku pełnił funkcję p.o. przewodniczącego, a następnie, od 9 stycznia 1940 do 24 listopada 1944 roku, przewodniczącego Komitetu Wykonawczego Kalinińskiej Rady Obwodowej. W okresie od listopada 1944 do października 1946 roku zajmował stanowisko zastępcy przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych RFSRR, a od października 1946 do końca życia pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Wykonawczego Briańskiej Rady Obwodowej. Został odznaczony Orderem Lenina (1 kwietnia 1943) oraz Orderem Wojny Ojczyźnianej I klasy (1 lutego 1945).
Bibliografia
Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.)
