Aleksandr Aleksiejewicz Sołdatow
Aleksandr Aleksiejewicz Sołdatow (ros. Алекса́ндр Алексе́евич Солда́тов, ur. 27 sierpnia 1915 we wsi Prigoroda w guberni wołogodzkiej, zm. 22 stycznia 1999 w Moskwie) był radzieckim politykiem oraz dyplomatą.
Życiorys
W 1932 roku rozpoczął naukę w moskiewskim technikum politechnicznym, a w 1939 roku ukończył Państwowy Instytut Pedagogiczny im. Karla Liebknechta. Od tego samego roku był członkiem WKP(b). W 1941 roku uzyskał dyplom z Wyższej Szkoły Dyplomatycznej Ludowego Komisariatu Spraw Zagranicznych ZSRR i został kandydatem nauk historycznych. W tym samym roku pracował w sekretariacie zastępcy ludowego komisarza rolnictwa ZSRR oraz w Ludowym Komisariacie Spraw Zagranicznych ZSRR. W latach 1941-1942 pełnił funkcję attaché w Ambasadzie ZSRR w Iranie.
W 1942 roku został wicekonsulem w Konsulacie Generalnym ZSRR w Pretorii, a w latach 1942-1944 pracował jako I sekretarz Misji ZSRR w Australii. Następnie, w latach 1944-1946, był radcą tej Misji. W latach 1948-1952 pełnił rolę starszego doradcy ds. zagadnień politycznych w Ambasadzie ZSRR przy ONZ. W latach 1948-1953 był również przedstawicielem ZSRR w Radzie Opieki ONZ. W 1953 roku objął stanowisko kierownika Wydziału ONZ w Ministerstwie Spraw Zagranicznych ZSRR, a w latach 1954-1960 kierował Wydziałem Państw Ameryki w tym ministerstwie. W latach 1958-1960 był członkiem Kolegium MSZ ZSRR.
Od 14 stycznia 1960 do 27 stycznia 1966 roku sprawował urząd ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego ZSRR w Wielkiej Brytanii. Następnie, od 31 października 1961 do 30 marca 1971 roku, był członkiem Centralnej Komisji Rewizyjnej KPZR. W latach 1966-1968 pełnił funkcję zastępcy ministra spraw zagranicznych ZSRR, a od 15 stycznia 1968 do 4 grudnia 1970 roku był ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym ZSRR na Kubie. W latach 1971-1974 był rektorem Moskiewskiego Państwowego Instytutu Stosunków Międzynarodowych, a od 17 października 1974 do 22 kwietnia 1986 roku pełnił rolę ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego ZSRR w Libanie. Zmarł i został pochowany na Cmentarzu Kuncewskim w Moskwie.
Przypisy
Bibliografia
Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.)