Aleksandr Leonidowicz Słonimski
Aleksandr Leonidowicz Słonimski (ros. Александр Леонидович Слонимский; ur. 11 maja?/23 maja 1881 w Petersburgu, zm. 14 października 1964 w Moskwie) był rosyjskim literaturoznawcą oraz pisarzem.
Był synem prawnika Leonida Ludwika Słonimskiego, bratem pisarza Michaiła oraz amerykańskiego muzykologa Nicolasa Słonimskiego, a także stryjecznym bratem Antoniego Słonimskiego. Cieszył się dużym uznaniem jako znawca twórczości Puszkina.
Po ukończeniu III gimnazjum w Petersburgu podjął studia na wydziale historyczno-filozoficznym Uniwersytetu Petersburskiego. Po ich zakończeniu pracował jako nauczyciel w Gimnazjum Jekatierińskim. Jego pierwsze publikacje naukowe pojawiły się w 1903 roku. Oprócz tego, publikował recenzje w petersburskich gazetach, zarówno pod pseudonimem, jak i bezimiennie. W 1904 roku w „Istoriczeskom Wiestnikie” opublikował pracę dotyczącą poglądów politycznych Puszkina, w której argumentował, że poeta przez całe życie pozostał wierny ideałom dekabrystów.
Po rewolucji październikowej dołączył do redakcji czasopisma „Byłoje”. W 1919 roku przeniósł się do Czernihowa, gdzie prowadził wykłady w Instytucie Pedagogicznym. W 1921 roku wrócił do Piotrogrodu, a do 1929 roku wykładał w Instytucie Pedagogicznym im. N. Krupskiej, kontynuując publikowanie prac poświęconych twórczości Puszkina.
Przeżył blokadę Leningradu, a po ewakuacji do Moskwy, gdzie osiedlił się na stałe, doświadczył zniszczeń zbiorów dokumentów związanych z Puszkinem w wyniku bombardowania.
Uzyskał stopień doktora nauk 26 lutego 1948 roku, jednak jego nominacja została zakwestionowana przez moskiewską komisję ekspertów, co uniemożliwiło publikację jego pracy doktorskiej.
Bibliografia
Biografia (ros.) w: „Russkaja Litieratura i Folklor”
Nekrolog w „Literaturnoj Gazetie” (№ 124, 17 października 1964).
