Aleksandr Skugariewski

Aleksandr Pietrowicz Skugariewski

Aleksandr Pietrowicz Skugariewski, po rosyjsku Александр Петрович Скугаревский (urodzony w 1892 roku w guberni smoleńskiej, zmarł 5 czerwca 1946 roku w moskiewskim więzieniu) – był radzieckim wojskowym w stopniu podpułkownika, który pełnił rolę zastępcy dowódcy Szkolno-Zapasowej Brygady Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji pod koniec II wojny światowej.

W 1915 roku ukończył szkołę artyleryjską. Uczestniczył w I wojnie światowej. W 1918 roku został powołany do wojsk bolszewickich. Jego aktywna służba wojskowa trwała do 1926 roku, a następnie wznowił ją w 1937 roku. Do końca kwietnia 1942 roku pełnił funkcję zastępcy dowódcy ds. zaopatrzenia 3 Pułku Artylerii, a później, w stopniu podpułkownika, objął stanowisko zastępcy ds. zaopatrzenia dowódcy 872 Pułku Artylerii Przeciwpancernej. Ostatnim stanowiskiem, jakie zajmował w Armii Czerwonej, było zastępstwo dowódcy 529 Pułku Artylerii. W lipcu 1942 roku w rejonie Starego Oskołu został wzięty do niewoli niemieckiej i przebywał w różnych obozach jenieckich. W styczniu 1945 roku wstąpił do Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji (KONR). Został skierowany do rezerwy oficerskiej Sił Zbrojnych KONR, a w marcu tego samego roku awansowano go do stopnia pułkownika. Objął stanowisko zastępcy dowódcy Szkolno-Zapasowej Brygady Sił Zbrojnych KONR. 9 maja, wraz z brygadą, poddał się Amerykanom. Jesienią 1945 roku został przekazany Sowietom. Po przeprowadzonym procesie został skazany na 8 lat łagrów. Zmarł 5 czerwca 1946 roku w szpitalu w moskiewskim więzieniu na Butyrkach.