Aleksandr A. Siusiukin
Aleksandr A. Siusiukin, znany w języku rosyjskim jako Александр А. Сюсюкин, urodził się w 1890 roku we wsi Głubokoje. Jego dalsze losy są jednak nieznane. Był on rosyjskim urzędnikiem oraz młodszym oficerem wojsk Białych podczas wojny domowej w Rosji. Pełnił funkcję szefa oddziału politycznego Sztabu Wojska Dońskiego, a później był oficerem Kozackiego Stanu w trakcie II wojny światowej.
W 1913 roku rozpoczął pracę jako pisarz, a następnie objął stanowisko szefa kancelarii w urzedzie miejskim w Nowoczerkasku. W maju 1918 roku został aresztowany przez bolszewików, jednak w lutym 1919 roku odzyskał wolność. Udało mu się przedostać do wojsk Białych pod dowództwem generała Antona I. Denikina, gdzie służył w oddziałach kozackich i awansował do stopnia sotnika. Po zakończeniu wojny domowej pozostał w Rosji, starając się ukryć swoją przeszłość. Pracował na różnych stanowiskach, od zaopatrzeniowca po asenizatora. Zgodnie z niektórymi źródłami, od 1922 roku miał pracować w organach bezpieczeństwa publicznego, takich jak Czeka, OGPU i NKWD.
W listopadzie 1940 roku został ponownie aresztowany przez NKWD, a po przeprowadzonym procesie skazano go na 4 miesiące więzienia za systematyczne unikanie podjęcia obowiązku pracy. Po wyjściu na wolność podjął pracę jako agronom w stanicy Bogajewskaja. Po ataku wojsk niemieckich na ZSRR 22 czerwca 1941 roku, został zmobilizowany do Armii Czerwonej. Na początku czerwca 1942 roku, w okolicach wsi Sambek pod Rostowem nad Donem, przeszedł na stronę Niemców, a następnie został przewieziony do Berlina, gdzie spotkał się z atamanem generałem Piotrem N. Krasnowem. Jako jego wysłannik, wrócił do okupowanego Rostowa nad Donem z misją zjednoczenia Kozaków dońskich do walki przeciwko Sowietom.
W stopniu esauła stanął na czele oddziału politycznego Sztabu Wojska Dońskiego na początku lipca 1942 roku. Po ewakuacji wojsk niemieckich znad Donu, włączył się w tworzenie nowego Kozackiego Stanu. Po zakończeniu wojny został przekazany Sowietom. W 1947 roku, po odbyciu procesu, otrzymał wyrok 25 lat łagrów. Po ogłoszeniu amnestii wyszedł na wolność w 1956 roku, jednak dalsze jego losy pozostają nieznane.
Linki zewnętrzne
Współpraca Kozaków dońskich z Niemcami podczas II wojny światowej (jęz. rosyjski)
Bibliografia
Piotr K. Krikunow, Казаки. Между Гитлером и Сталиным, 2005
