Aleksandr Aleksandrowicz Siewidow (ros. Александр Александрович Севидов; urodził się 5 września 1921 roku w Moskwie, zmarł 15 kwietnia 1992 roku tamże) był rosyjskim piłkarzem, który występował na pozycji napastnika, a także trenerem piłkarskim.
Kariera piłkarska
Kariera klubowa
W 1936 roku Siewidow rozpoczął swoją karierę piłkarską w drużynie Start Moskwa. W 1939 roku przeszedł do Dinama Kazań, a rok później do Piszczewika Moskwa. W 1941 roku zadebiutował w najwyższej lidze, grając w Dynamie Mińsk. W czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej reprezentował Krylji Sowietow Moskwa. W 1946 roku dołączył do Torpeda Moskwa. 23 maja 1946 roku w meczu przeciwko Dinamowi Leningrad, obrońca leningradzkiej drużyny Arkadij Ałow ciężko kontuzjował Siewidowi nogę, co zmusiło go do zakończenia kariery w wieku 25 lat. Choć formalnie pozostawał na liście zawodników Torpeda Moskwa do 1948 roku, a w latach 1949-1950 był częścią Lokomotiwa Moskwa, przeszedł wiele operacji i rehabilitacji, jednak nie udało mu się powrócić na boisko.
Kariera trenerska
W 1950 roku Siewidow ukończył Centralny Państwowy Instytut Kultury Fizycznej w Moskwie i rozpoczął pracę jako trener. Na początku pracował z drużyną piłkarską w Stupinie, z którą w 1954 roku zdobył mistrzostwo Rosyjskiej FSRR oraz awans do Klasy B Mistrzostw ZSRR. W latach 1958-1960 trenował klub Moldova Kiszyniów, w którym debiutował jego syn Jurij Siewidow. W 1961 roku powrócił do Moskwy, gdzie zajął się pracą z młodzieżą w FSzM Moskwa. W 1962 roku objął stanowisko głównego trenera oraz dyrektora w klubie Bełaruś/Dynama Mińsk, który w kolejnym roku zmienił nazwę na Dynama Mińsk. W 1970 roku trenował Kajrat Ałma-Ata, z którym powrócił do Wyższej Ligi. W 1971 roku został zaproszony do Dynama Kijów, zdobywając z tą drużyną mistrzostwo oraz dwa razy wicemistrzostwo ZSRR. Po przegranym finale Pucharu ZSRR w 1973 roku został zwolniony. Następnie wrócił do Moskwy, gdzie z przerwami pracował w klubach FSzM Moskwa, Dinamo Moskwa oraz Lokomotiw Moskwa. W 1987 roku prowadził Neftçi PFK, a od kwietnia 1989 do czerwca 1990 roku Rotor Wołgograd. Od końca 1991 do początku 1992 roku pełnił rolę konsultanta w Spartaku Władykaukaz. Zmarł 15 kwietnia 1992 roku w Moskwie na skutek choroby nowotworowej. Został pochowany na Cmentarzu Domodiedowskim w Moskwie.
Sukcesy i odznaczenia
Sukcesy trenerskie
- mistrz ZSRR: 1971, 1976 (wiosna)
- wicemistrz ZSRR: 1972, 1973
- brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1963, 1975
- zdobywca Pucharu ZSRR: 1977, 1984
- finalista Pucharu ZSRR: 1965, 1973
- zdobywca Pucharu sezonu ZSRR: 1977
- półfinalista Pucharu Zdobywców Pucharów: 1978, 1985
- mistrz Pierwszej ligi ZSRR: 1970
- mistrz Rosyjskiej FSRR: 1954
Odznaczenia
- nagrodzony tytułem Mistrza Sportu ZSRR: 1957
- nagrodzony tytułem Zasłużonego Trenera ZSRR: 1968
- nagrodzony tytułem Zasłużonego Trenera Białoruskiej SRR: 1968
- nagrodzony Orderem „Znak Honoru”: 1968
Przypisy
Linki zewnętrzne
Aleksandr Siewidow w bazie RusTeam (ros.)
Aleksandr Siewidow w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)