Aleksandr Siemiradzki

Aleksandr Antonowicz Siemiradzki

Aleksandr (Aleksander) Antonowicz Siemiradzki (ros. Александр Антонович Семирадский, ur. 4 grudnia 1923 we wsi Kazancewo, obecnie w rejonie szuszeńskim w Kraju Krasnojarskim, zm. 30 stycznia 1945 w Pile) był radzieckim wojskowym polskiego pochodzenia, majorem, który pośmiertnie otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego w 1945 roku.

Życiorys

Ukończył 10 klas szkoły średniej w Artiomowsku. W listopadzie 1941 roku ochotniczo wstąpił do Armii Czerwonej, a w maju 1942 roku ukończył szkołę piechoty w Moskwie. W sierpniu 1942 roku objął stanowisko dowódcy kompanii piechoty w 1067 pułku piechoty 311 Dywizji Piechoty na Froncie Wołchowskim. Od 10 do 15 lutego 1943 roku, podczas przełamywania obrony wroga, zabił 30 niemieckich żołnierzy i zdobył dużą ilość broni oraz sprzętu, co zaowocowało przyznaniem mu Orderu Czerwonej Gwiazdy.

W czerwcu 1943 roku został adiutantem dowódcy 311 Dywizji Piechoty, a w tym samym roku wstąpił do WKP(b). Latem 1944 roku uczestniczył w walkach na Łotwie, w tym w rejonie Krasławia, gdzie pracował w sztabie 1071 311 Dywizji Piechoty. Od października 1944 roku dowodził tym pułkiem, biorąc udział w operacji memelskiej, zadając przeciwnikowi znaczne straty (200 zabitych i 33 jeńców).

W styczniu 1945 roku, jako dowódca batalionu 1071 pułku piechoty 311 Dywizji Piechoty 61 Armii 1 Frontu Białoruskiego, w stopniu majora brał udział w operacji warszawsko-poznańskiej, w tym w forsowaniu Wisły (14 stycznia 1945) oraz w wyzwalaniu Warszawy. 29 stycznia 1945 roku, w walkach o Kotuń w okolicach Piły, jego batalion zlikwidował do 70 niemieckich żołnierzy oraz zdobył 200 wagonów wojskowych, 12 samochodów i 8 dział, a następnego dnia wkroczył do Piły. Mjr Siemiradzki odniósł ciężkie rany w walkach ulicznych i zmarł tego samego dnia. Po wojnie został pochowany na cmentarzu wojskowym w Pile. Jego imieniem nazwano ulice w Szuszenskoje, Artiomowsku, Kyzył, Pile oraz szkołę, w której się uczył. Na budynku, w którym mieszkała jego rodzina, umieszczono tablicę pamiątkową.

Odznaczenia

  • Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (pośmiertnie, 27 lutego 1945)
  • Order Lenina (pośmiertnie, 27 lutego 1945)
  • Order Czerwonego Sztandaru (17 listopada 1944)
  • Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (10 sierpnia 1944)
  • Order Wojny Ojczyźnianej II klasy (28 czerwca 1944)
  • Order Czerwonej Gwiazdy (12 maja 1943)

Bibliografia

Семирадский Александр Антонович (ros.) [dostęp 2019-09-11]

Przeczytaj u przyjaciół: