Aleksandr Rusanow

Aleksandr Dmitrijewicz Rusanow

Aleksandr Dmitrijewicz Rusanow, ros. Александр Дмитриевич Русанов (urodzony w 1916 roku w miejscowości Tim w obwodzie kurskim, zmarł 15 września 1944 roku w KL Sachsenhausen) – był radzieckim funkcjonariuszem służb specjalnych, a później wojskowym, który dowodził oddziałem partyzanckim podczas II wojny światowej.

Życiorys

Rusanow ukończył szkołę średnią, a następnie kurs tokarski, po czym podjął pracę w jednej z fabryk w Kursku. Od 1936 roku służył w Armii Czerwonej, uczestnicząc w początkowym etapie wojny radziecko-fińskiej. Pod koniec 1939 roku przeszedł do NKWD, gdzie był adiutantem zastępcy narkoma NKWD w Ukraińskiej Socjalistycznej Republice Radzieckiej. W tym czasie osiągnął stopień kapitana bezpieczeństwa państwowego. Po ataku niemieckim na ZSRR 22 czerwca 1941 roku ponownie wstąpił do Armii Czerwonej. W trakcie niemieckiej okupacji objął stanowisko adiutanta dowódcy Ukraińskiego Sztabu Partyzanckiego.

W styczniu 1943 roku został szefem sztabu oddziału partyzanckiego im. XXV lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej, działającego w rejonie Briańska. Wkrótce objął dowództwo nad tym oddziałem. Na początku maja 1943 roku został ciężko ranny i wpadł w ręce niemieckie. Inna wersja wydarzeń sugeruje, że został schwytany na polowym lotnisku partyzanckim, gdy przyleciał samolotem z Moskwy. Początkowo przebywał w więzieniu w okupowanym Orle, a następnie został przeniesiony do Berlina. Wkrótce podjął współpracę z Niemcami.

W październiku 1943 roku w „własowskich” pismach „Dobrowolec” i „Zaria” opublikowano jego pracę zatytułowaną „Pokazanija oficera Ukrainskogo sztaba partizanskogo dwiżenija”. Współpraca z Niemcami jednak szybko zakończyła się, a Rusanow został ostatecznie osadzony w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen, gdzie popełnił samobójstwo 15 września 1944 roku. W 1951 roku żołnierze radzieccy odkryli na terenie byłego obozu metalową kapsułę z dokumentem Rusanowa, który został opublikowany w październiku 1963 roku w gazecie „Prawda”.