Aleksandr Wasiliewicz Rummel
Aleksandr Wasiliewicz Rummel, po rosyjsku Александр Васильевич Руммель, urodził się 6 stycznia 1891 roku, a zmarł 28 grudnia 1976 roku w Nowym Jorku. Był to rosyjski wojskowy, oficer Wehrmachtu, a także publicysta i działacz wojskowy oraz kombatancki na emigracji.
Edukacja i kariera wojskowa
Rummel ukończył studia prawnicze na uniwersytecie w Tartu, a w maju 1917 roku odbył kurs gardemarinów floty, po którym otrzymał stopień miczmana. Wziął udział w końcowej fazie I wojny światowej. Na przełomie września i października 1917 roku brał udział w morskiej obronie Cieśniny Moonsundzkiej. W czasie wojny domowej w Rosji walczył w Armii Północno-Zachodniej pod dowództwem generała Nikołaja N. Judenicza, służąc w Pułku Konnym Jegrów, gdzie awansował do stopnia sztabsrotmistrza.
Życie po wojnie
W okresie międzywojennym mieszkał w Tallinnie, gdzie pracował jako adwokat. Był współwydawcą pisma „Наши последние известия” i aktywnie uczestniczył w działalności tallińskiego oddziału Organizacji Monarchistów-Kiryłowców, Kasy Samopomocy Marynarzy oraz Rosyjskiego Związku Ogólnowojskowego (ROWS). Przez pewien czas pełnił funkcję przewodniczącego Stowarzyszenia „Witaź”. W 1939 roku, po wyjeździe do Niemiec, służył w oddziałach pomocniczych Wehrmachtu podczas II wojny światowej. Po wojnie emigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie w latach 50. działał w Związku Armijnym i Wojskowo-Morskim oraz w Stowarzyszeniu Oficerów Rosyjskiej Floty Imperatorskiej w Ameryce.
