Aleksandr Iwanowicz Riss
Aleksandr Iwanowicz Riss (ros. Александр Иванович Рисс; ur. w 1904 roku we wsi Ałtyje Markiet na Krymie w Rosji, zm. ?) był radzieckim wojskowym, który osiągnął stopień kapitana oraz pełnił funkcję dowódcy 2 kompanii, a następnie 667 Wschodniego Batalionu Strzeleckiego w czasie II wojny światowej. Po wojnie zaangażował się w działalność polityczną na emigracji.
Riss pochodził z rodziny niemieckiej. Służył w Armii Czerwonej, gdzie awansował do rangi kapitana. W 1938 roku został aresztowany pod zarzutem współpracy z niemieckim wywiadem, jednak w 1940 roku odzyskał wolność i powrócił do służby wojskowej. Dowodził batalionem w 524 pułku piechoty. Po ataku wojsk niemieckich na ZSRR, w lipcu 1941 roku, dobrowolnie przeszedł na stronę Niemców. Od sierpnia tego samego roku służył w Abwehrze jako tłumacz w Abwehrgruppe-301, przyjmując pseudonimy „Romanow” i „Chart”.
Po pewnym czasie Riss otrzymał zadania związane z werbunkiem i szkoleniem agentów z południowego brzegu jeziora Ilmen, którzy następnie byli przerzucani na tyły wojsk sowieckich. Uczestniczył również w rozstrzeliwaniu miejscowej ludności. W 1942 roku pomagał w formowaniu 667 Wschodniego Batalionu Strzeleckiego „Szeloń”. Jesienią 1942 roku objął dowództwo 2 kompanii, a w kwietniu 1943 roku został dowódcą całego batalionu, awansując do stopnia majora. Otrzymał dwukrotnie Żelazny Krzyż oraz inne odznaczenia.
Po zakończeniu II wojny światowej osiedlił się w zachodnich Niemczech, gdzie angażował się w Narodowym Związku Pracujących (NTS). W 1949 roku wyemigrował do USA, gdzie zmienił swoje nazwisko i osiedlił się w Cleveland.
Linki zewnętrzne
Biografia Aleksandra I. Rissa na forum reibert.info (ros.)
