Aleksandr Riekunkow

Aleksandr Michajłowicz Riekunkow

Aleksandr Michajłowicz Riekunkow (ros. Алекса́ндр Миха́йлович Рекунко́в, ur. 27 października 1920 w Obwodzie Wojska Dońskiego, zm. 2 maja 1996 w Moskwie) był prokuratorem generalnym ZSRR w latach 1981-1988.

Życiorys

W latach 1939-1940 służył jako żołnierz Armii Czerwonej, a także był kursantem szkoły artyleryjskiej w Tbilisi, której jednak nie ukończył. Później uczęszczał na kursy przy Rostowskiej Szkole Prawniczej. Od 1940 roku był członkiem WKP(b). W okresie od marca do października 1941 pełnił funkcję kierownika sektora w rejonowym komitecie Komsomołu oraz przewodniczącego rejonowej rady towarzystwa pomocy obronie, lotnictwu i budownictwu chemicznemu w obwodzie rostowskim. Od października 1941 do sierpnia 1945 ponownie służył w Armii Czerwonej, osiągając stopień dowódcy plutonu, kompanii i batalionu na 2 i 3 Froncie Białoruskim. Został ranny i odesłany na leczenie. Po wojnie, od sierpnia 1945 do października 1947, pracował jako pomocnik prokuratorów rejonowych w obwodzie rostowskim. W latach 1947-1952 był prokuratorem rejonowym w tym obwodzie, a jednocześnie studiował w Rostowskiej Filii Wszechzwiązkowego Zaocznego Instytutu Prawnego. W latach 1952-1958 pełnił funkcję prokuratora rejonu azowskiego. Później, od 1958 do 1960, był zastępcą prokuratora, a od 1960 do 1966 prokuratorem obwodu briańskiego. W latach 1966-1971 pełnił funkcję prokuratora obwodu woroneskiego, a następnie od 1971 do 1976 był I zastępcą prokuratora RFSRR. Od 1976 do 9 lutego 1981 był I zastępcą prokuratora generalnego ZSRR. Od 9 lutego 1981 do 26 maja 1988 zajmował stanowisko prokuratora generalnego ZSRR. Był także członkiem KC KPZR od 3 marca 1981 do 25 kwietnia 1989. Po przejściu na emeryturę w maju 1988, został wybrany deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR 10 i 11 kadencji. Został pochowany na Cmentarzu Kuncewskim w Moskwie.