Aleksandr Wasiljewicz Poehl (ros. Александр Васильевич Пель, ur. 27 lutego 1850 w Sankt Petersburgu, zm. 26 sierpnia?/8 września 1908 w Berlinie) był rosyjskim chemikiem oraz farmaceutą.
Był najstarszym dzieckiem niemieckiego farmaceuty Wilhelma Chrisopha Ehrenfrieda Poehla (1820–1903), który prowadził aptekę w Sankt Petersburgu. Swoje studia z zakresu farmacji odbył na Cesarskiej Akademii Medyko-Chirurgicznej. W 1873 roku zdobył tytuł magistra farmacji, a w 1882 roku obronił pracę doktorską na Uniwersytecie Dorpackim. Od 1877 roku pełnił funkcję wykładowcy farmacji na swojej macierzystej uczelni, a w 1884 roku uzyskał tytuł szlachecki.
Wybrane prace
- Über das Vorkommen und die Bildung des Peptons ausserhalb des Verdauungsapparates und über die Rückverwandlung des Peptons in Eiweiss, 1880
- Untersuchung der Blätter von Pilocarpus officinalis (Jaborandi) in pharmacognostischer und chemischer Beziehung : eine zur Erlangung des Grades eines Magisters der Chemie mit Genehmigung Einer Hochverordneten physiko-mathematischen Facultät der Kaiserlichen Universität in Dorpat zur öffentlichen Vertheidigung bestimmte Abhandlung, 1880
- Die physiologisch-chemischen Grundlagen der Spermintheorie. Berlin, 1898
- Rational organotherapy with reference to urosemiology (1906)
Bibliografia
I. Kästner: Alexander Poehl (1850-1908) und die Organotherapie W: R. Pfrepper, I. Kästner, D. Engelhardt (Hrsg.) Von Samuel Gottlieb Gmelins Reise durch Russland bis zum Niedergang der Apothekerfamilie Poehl (2001)
