Aleksandr Iwanowicz Pietrunkiewicz, po rosyjsku Александр Иванович Петрункевич (urodzony 10 grudnia?/22 grudnia 1875 w Pliskach, zmarł 9 marca 1964 w New Haven) był rosyjskim arachnologiem oraz entomologiem.
Życiorys
Był potomkiem Iwana Iljicza Pietrunkiewicza. Już w młodym wieku wykazywał zainteresowanie chrząszczami. Ukończył studia na Uniwersytecie Moskiewskim, a następnie kontynuował naukę na Uniwersytecie Albrechta i Ludwika we Fryburgu, gdzie uczył się pod okiem Augusta Weismanna. W Fryburgu prowadził badania dotyczące pszczół miodnych oraz dźwięków wydawanych przez prostoskrzydłe. W 1903 roku osiedlił się w Stanach Zjednoczonych. Na Uniwersytecie Yale został przyjęty w 1910 roku, a w 1917 roku uzyskał tytuł profesora, pozostając na uczelni aż do końca życia.
Pietrunkiewicz opublikował liczne prace, w których dokładnie opisał wiele nowych gatunków pajęczaków, zarówno żyjących współcześnie, jak i tych wymarłych. Jego badania koncentrowały się głównie na morfologii, taksonomii oraz behawiorze współczesnych pająków. Stworzył również katalog gatunków opisanych na podstawie bursztynu. Był inicjatorem oraz prezydentem Federacji Rosyjskich Organizacji w Stanach Zjednoczonych Ameryki. W latach 1919–1924 pełnił funkcję przewodniczącego Russian Collegiate Institute of New York. W 1954 roku został wybrany na członka National Academy of Sciences.
