Aleksandr Aleksiejewicz Paniukow (ros. Алекса́ндр Алексе́евич Панюко́в, ur. 1894 w guberni permskiej, zm. 7 maja 1962 w Moskwie) – radziecki polityk, pełniący funkcję zastępcy ministra spraw wewnętrznych ZSRR w latach 1948-1950, a także generał major.
Życiorys
W marcu 1917 roku przystąpił do SDPRR(b), a w 1928 roku ukończył eksternistycznie technikum w Moskwie. W latach 20. i 30. XX wieku był aktywnym członkiem lokalnych władz. Od listopada 1939 do marca 1940 roku pełnił funkcję p.o. dyrektora kombinatu w Północnoosetyjskiej ASRR. Od 13 kwietnia 1940 do 2 kwietnia 1941 roku był zastępcą szefa kombinatu NKWD w Norylsku, a od 2 kwietnia 1941 do 8 lipca 1948 roku kierował Norylskim Kombinatem oraz Zarządem Poprawczego Obozu Pracy NKWD/MWD. 11 września 1941 roku został mianowany starszym porucznikiem bezpieczeństwa państwowego, a 14 kwietnia 1945 roku komisarzem bezpieczeństwa państwowego. 9 lipca 1945 roku uzyskał stopień generała majora. Pełnił również funkcję zastępcy ministra spraw wewnętrznych ZSRR od 28 czerwca 1948 do 12 października 1950 roku oraz szefa Głównego Zarządu Jenisejstroja MWD ZSRR od 16 kwietnia 1949 do 18 marca 1953 roku. Od 10 kwietnia 1953 do 2 marca 1954 roku był szefem Głównego Zarządu ds. Poszukiwania i Eksploatacji Złóż oraz Budownictwa Przedsiębiorstw Kolorowych i Rzadkich Metali w Kraju Krasnojarskim w Ministerstwie Metalurgii ZSRR. Był także deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR drugiej kadencji.
Odznaczenia
- Order Lenina (dwukrotnie – 4 lipca 1943 i 8 lutego 1949)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (16 maja 1945)
- Order Czerwonej Gwiazdy
- Odznaka „Zasłużony Funkcjonariusz NKWD” (23 czerwca 1946)
- I 2 medale.
Bibliografia
https://web.archive.org/web/20121019175213/http://memo.ru/uploads/files/845.pdf (ros.)
http://www.alexanderyakovlev.org/almanah/almanah-dict-bio/1009124/14 (ros.)
