Aleksandr Moroziewicz

Aleksandr Siergiejewicz Moroziewicz, po rosyjsku Александр Сергеевич Морозевич (urodzony 18 lipca 1977 roku w Moskwie) to rosyjski szachista oraz arcymistrz od 1994 roku.

Kariera szachowa

W wieku szesnastu lat Moroziewicz zaczął odnosić pierwsze sukcesy na międzynarodowej scenie szachowej. W 1993 roku wygrał mecz z Michaelem Adamsem (2-0) podczas turnieju w Tilburgu, co pozwoliło mu na eliminację rywala z dalszej rywalizacji. Rok później, zdobył uznanie w świecie szachów, triumfując w silnie obsadzonym turnieju w Londynie, zdobywając 9½ punktu z 10 partii. W tym samym roku zajął również pierwsze miejsce w zawodach w Pampelunie.

Kolejne lata były mniej spektakularne, jednak w 1998 roku Moroziewicz odniósł szereg sukcesów, co pozwoliło mu na awans do ścisłej czołówki światowej. W tym czasie zdobył pierwszą lokatę w arcymistrzowskim turnieju w Kiszyniowie, gdzie uzyskał znakomity wynik 8½ punktu z 9 partii. Zdobył także tytuł indywidualnego mistrza Rosji, wygrywając turniej finałowy w Soczi. Wraz z Wadimem Zwiagincewem triumfował w turnieju o Puchar Rosji w Samarze. Po tych sukcesach jego ranking na liście FIDE wzrósł do 2723 punktów, co dało mu piątą pozycję na świecie.

Od 1999 roku Moroziewicz regularnie uczestniczy w turniejach najwyższej rangi, łącząc doskonałe występy z wyraźnymi spadkami formy. Trzykrotnie wygrał turnieje w Biel: w latach 2003 (8 punktów z 10 partii), 2004 (7½ z 10) i 2006 (7½ z 10). Wyróżniał się także w kombinowanych zawodach szachów szybkich i gry na ślepo w Monte Carlo, zdobywając pierwsze miejsce w 2002 roku, drugie w 2003 oraz ponownie pierwsze (wspólnie z Władimirem Kramnikiem) w 2004 roku. W 2003 roku podzielił pierwsze miejsce w mistrzostwach Rosji z Piotrem Swidlerem, jednak ustąpił mu w klasyfikacji pomocniczej. Pod koniec 2006 roku wygrał silny turniej w Pampelunie, pokonując m.in. Dmitrija Jakowienkę i Alieksieja Szyrowa. W 2007 roku zajął II-III miejsce (wraz z Magnusem Carlsenem) w elitarnym turnieju w Morelii i Linares, a w stolicy Meksyku w mistrzostwach świata uplasował się na VI miejscu. Na koniec roku zdobył drugi tytuł indywidualnego mistrza Rosji. W 2008 roku odniósł zwycięstwo w tradycyjnym turnieju Bosna w Sarajewie, a w 2011 roku triumfował w silnie obsadzonym turnieju w Saratowie. W 2014 roku zdobył pierwsze miejsce w turnieju im. Anatolija Karpowa w Pojkowskij.

Moroziewicz jest wielokrotnym reprezentantem Rosji w zawodach drużynowych, m.in.:

siedmiokrotnie na olimpiadach szachowych (1994, 1998, 2000, 2002, 2004, 2006, 2008); dziewięciokrotny medalista: wspólnie z drużyną – trzykrotnie złoty (1998, 2000, 2002), srebrny (2004) i brązowy (1994) oraz indywidualnie – złoty (2000 – za wynik rankingowy), srebrny (1998 – na IV szachownicy) i dwukrotnie brązowy (1998 – za wynik rankingowy, 2000 – na II szachownicy),
dwukrotnie na drużynowych mistrzostwach świata (2005, 2010); trzykrotny medalista: wspólnie z drużyną – dwukrotnie złoty (2005, 2010) oraz indywidualnie – złoty (2005 – na IV szachownicy),
pięciokrotnie na drużynowych mistrzostwach Europy (2003, 2007, 2009, 2011, 2013); dziewięciokrotny medalista: wspólnie z drużyną – dwukrotnie złoty (2003, 2007), srebrny (2009) i brązowy (2013) oraz indywidualnie – trzykrotnie złoty (2007 – na II szachownicy, 2009 – na II szachownicy, 2011 – na IV szachownicy), srebrny (2007 – za wynik rankingowy) i brązowy (2003 – na IV szachownicy).

Najwyższy ranking w swojej karierze Moroziewicz osiągnął 1 lipca 2008 roku, zdobywając 2788 punktów i zajmując tym samym drugą pozycję na światowej liście FIDE.