Aleksandr Iwanowicz Milczakow (ros. Александр Иванович Мильчаков, ur. 12 października 1903 w Wiatce, zm. 17 lipca 1973 w Moskwie) był radzieckim działaczem partyjnym oraz komsomolskim.
Życiorys
Ukończył 5 klas szkoły realnej w Wiatce. W 1918 roku został członkiem Socjalistycznego Związku Młodzieży Robotniczej, a w 1919 roku objął stanowisko sekretarza permskiego gubernialnego komitetu Komsomołu. Od 1919 roku był członkiem RKP(b), a w latach 1919-1920 pełnił funkcję sekretarza Komitetu Miejskiego Komsomołu w Wierchnieuralsku. Od lutego do lipca 1920 roku był sekretarzem Syberyjskiego Biura KC Komsomołu, a od lipca do listopada tego samego roku kierował Wydziałem Szkolnym KC Komsomołu. Od listopada 1920 do lutego 1921 roku pracował jako instruktor w Wierchnieuralskim Komitecie Powiatowym Komsomołu, a następnie od lutego do października 1921 roku ponownie objął stanowisko sekretarza Syberyjskiego Biura KC Komsomołu. Był członkiem KC Komsomołu od 28 września 1921 do 16 stycznia 1931 roku.
W latach 1921-1924 był sekretarzem Południowo-Wschodniego Biura KC Komsomołu, a od lipca 1924 do 24 marca 1929 roku członkiem Biura KC Komsomołu. Od października 1924 roku kierował Wydziałem Agitacji i Propagandy KC Komsomołu, a następnie Wydziałem ds. Pracy na Wsi KC Komsomołu. W latach 1925-1927 pełnił funkcję sekretarza KC Komsomołu. Od 1925 roku był członkiem Prezydium Komitetu Wykonawczego Komunistycznej Międzynarodówki Młodzieży, a od 31 grudnia 1925 do 26 stycznia 1934 roku członkiem Centralnej Komisji Kontrolnej WKP(b). W latach 1927-1928 był sekretarzem generalnym KC Komsomołu Ukrainy oraz członkiem KC KP(b)U od 29 listopada 1927 do 5 czerwca 1930 roku. Działał także w Biurze Organizacyjnym KC KP(b)U od 29 listopada 1927 do czerwca 1928 roku oraz pełnił funkcję sekretarza generalnego KC Komsomołu od 17 maja 1928 do 24 marca 1929 roku. W latach 1930-1932 był kierownikiem sektora budownictwa partyjnego KC WKP(b) i zastępcą kierownika Wydziału Organizacyjno-Instruktorskiego KC WKP(b). Od 1930 roku kierował przedsiębiorstwem górniczym „Balejzołota”, a później był zastępcą zarządcy Wszechzwiązkowego Zjednoczenia „Wostokzołoto”, aż do grudnia 1938, kiedy to został szefem „Gławozołota”.
21 grudnia 1938 roku został aresztowany, a następnie skazany na 15 lat pozbawienia wolności oraz 5 lat utraty praw. Odbywał karę w łagrach w Norylsku, a później w Magadanie, skąd został zwolniony w 1954 roku. Po rehabilitacji, w latach 1954-1957 pełnił funkcję szefa Zarządu Pracy Polityczno-Wychowawczej Głównego Zarządu Rezerw Robotniczych przy Radzie Ministrów ZSRR, a następnie przeszedł na emeryturę. Otrzymał Order Lenina oraz Order Czerwonego Sztandaru Pracy.
Bibliografia
Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.)
Мильчаков Александр Иванович. ХРОНОС: ВСЕМИРНАЯ ИСТОРИЯ В ИНТЕРНЕТЕ. [dostęp 2015-12-05]. (ros.)
http://museumdom.narod.ru/bio03/milchakov.html (ros.)
https://web.archive.org/web/20141021075549/http://novodevichiynecropol.narod.ru/milchakov_ai.htm (ros.)
