Aleksandr Siergiejewicz Mienszykow
(ros. Александр Сергеевич Меншиков, ur. 26 sierpnia 1787 w Dreźnie, zm. 1 maja 1869) – był rosyjskim księciem, admirałem oraz dyplomatą.
Życiorys
Mienszykow był synem senatora, księcia Siergieja, oraz prawnukiem Aleksandra. Od 1809 roku pełnił służbę w carskiej armii. W 1811 roku uczestniczył w wojnie z Turcją, gdzie odniósł ranę. W 1815 roku stał się jednym z bliskich współpracowników oraz doradców cara Aleksandra I, towarzysząc mu w podróżach zagranicznych do 1824 roku. Od 1816 roku pełnił funkcję dyrektora kancelarii naczelnika sztabu głównego. W 1827 roku objął stanowisko naczelnika głównego sztabu morskiego, biorąc udział w wojnie z Turcją (brał udział w zdobywaniu twierdz Anapa i Warna, gdzie został ciężko ranny). Równocześnie, w latach 1828-1837, był generałem-gubernatorem Finlandii, a w 1833 roku uzyskał tytuł admirała. W 1853 roku przewodniczył carskiemu poselstwu do Stambułu, a następnie od 1853 do 1855 roku pełnił rolę głównodowodzącego rosyjskimi siłami w wojnie krymskiej. W dniu 20 września 1854 roku poniósł porażkę w bitwie nad Almą, 25 października 1854 roku pod Bałakławą, a 5 listopada 1854 roku pod Inkermanem, co skutkowało jego dymisją 15 lutego 1855 roku. Od grudnia 1855 do kwietnia 1856 roku był generałem-gubernatorem Kronsztadu.
Odznaczenia
- Order Świętego Andrzeja Apostoła Pierwszego Powołania (1839)
- Order Świętego Aleksandra Newskiego (1829)
- Order Świętego Jerzego III klasy
- Order Świętego Włodzimierza I klasy (1833)
- Order Świętej Anny I klasy
- Order Świętego Włodzimierza IV klasy
- Order Świętego Stanisława I klasy (1818)
Bibliografia
Меншиков, Александр Сергеевич. ХРОНОС: ВСЕМИРНАЯ ИСТОРИЯ В ИНТЕРНЕТЕ. [dostęp 2017-12-04]. (ros.).
Nowa encyklopedia powszechna PWN t. 4, Warszawa 1998.
