Aleksandr Pietrowicz Miedwiediew
Aleksandr Pietrowicz Miedwiediew (ros. Александр Петрович Медведев, ur. 1905 w wiosce Bogdanowka w guberni kurskiej, zm. 6 października 1965 w Jarosławiu) był radzieckim funkcjonariuszem służb specjalnych oraz generałem major.
Życiorys
W 1916 roku ukończył czteroklasową szkołę w swojej rodzinnej miejscowości. W latach 1921–1923 pełnił funkcję sekretarza gminnego komitetu wykonawczego. Służbę w Armii Czerwonej odbywał od października 1927 do października 1929, a od stycznia 1928 był członkiem WKP(b). Od października 1930 pracował jako funkcjonariusz GPU w Lgowie, a od października 1931 do 23 września 1937 był pełnomocnikiem i operacyjnym pełnomocnikiem Pełnomocnego Przedstawicielstwa OGPU w Obwodzie Centralno-Czarnoziemskim oraz Zarządzie NKWD obwodu woroneskiego. 2 marca 1936 roku uzyskał stopień młodszego porucznika bezpieczeństwa państwowego, a od 23 września 1937 do czerwca 1938 był pomocnikiem szefa Oddziału 5 Wydziału 4 Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego (UGB) NKWD obwodu woroneskiego. 20 lipca 1938 roku awansował na porucznika bezpieczeństwa państwowego. Od 29 lipca do 29 września 1938 był zastępcą szefa Oddziału 8 Wydziału 2 Zarządu 3 NKWD ZSRR, a następnie od 29 września 1938 do 16 stycznia 1939 zastępcą szefa oddziału Wydziału Głównego Zarządu Transportowego NKWD ZSRR. Od 16 stycznia do 28 sierpnia 1939 pełnił funkcję śledczego w Sekcji Śledczej NKWD ZSRR, a następnie od 28 sierpnia do 4 września 1939 był starszym śledczym w tej samej sekcji. Od 4 września 1939 do 23 listopada 1940 był starszym śledczym Sekcji Śledczej Głównego Zarządu Ekonomicznego NKWD ZSRR, a od 14 marca 1940 roku awansował na starszego porucznika bezpieczeństwa państwowego. Od 23 listopada 1940 do 26 lutego 1941 był szefem Oddziału 10 Wydziału 1 Głównego Zarządu Ekonomicznego NKWD ZSRR, a od 26 lutego 1941 do 17 grudnia 1942 pełnił funkcję ludowego komisarza spraw wewnętrznych Dagestańskiej ASRR. 1 marca 1941 roku został awansowany na majora bezpieczeństwa państwowego, a od 17 grudnia 1942 do 22 marca 1943 był szefem Zarządu NKWD obwodu saratowskiego. 14 lutego 1943 roku uzyskał stopień komisarza bezpieczeństwa państwowego. Od 22 marca 1943 do 12 lipca 1950 był szefem Zarządu NKWD/MWD Kraju Krasnodarskiego, a 9 lipca 1945 roku został mianowany generałem majorem. Od 17 października 1950 do października 1953 pełnił funkcję szefa Zarządu Wołżańskiego Poprawczego Obozu Pracy MWD w Szczerbakowie (Rybińsku), a od 10 października 1953 do 4 lutego 1954 był szefem Zarządu Kuniejewskiego Poprawczego Obozu Pracy MWD w Stawropolu. 23 marca 1954 roku został zwolniony ze służby. Był także deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR II kadencji.
Odznaczenia
- Order Czerwonego Sztandaru (otrzymał go trzykrotnie – 25 października 1943, 16 września 1945 i 21 maja 1947)
- Order Kutuzowa II klasy (24 lutego 1945)
- Order Czerwonej Gwiazdy (otrzymany trzykrotnie – 2 lipca 1942, 3 listopada 1944 i 24 sierpnia 1949)
- Order „Znak Honoru” (20 września 1943)
- Odznaka „Zasłużony Funkcjonariusz NKWD” (4 lutego 1942)
- I trzy medale.
Bibliografia
- Кто руководил органами госбезопасности [online] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-19] (ros.).
- Справочник по истории Коммунистической партии и Советского Союза 1898–1991 [online] (ros.).