Aleksandr Nikołajewicz Łodygin
Aleksandr Nikołajewicz Łodygin, po rosyjsku Александр Николаевич Лодыгин (ur. 1847, zm. marzec 1923 w Brooklynie), był rosyjskim elektrotechnikiem oraz wynalazcą. Od 1916 roku osiedlił się na stałe w Stanach Zjednoczonych.
Wykształcenie i początki kariery
Łodygin pochodził z dworiaństwa z guberni tambowskiej. Ukończył Korpus Kadetów w Woroneżu w 1865 roku, a następnie Aleksiejewską Szkołę Wojskową w Moskwie w 1868 roku. Po przejściu do rezerwy rozpoczął studia z zakresu fizyki, chemii oraz mechaniki w Instytucie Technologicznym w Petersburgu.
Wynalazki i osiągnięcia
Jednym z jego kluczowych osiągnięć było skonstruowanie w 1872 roku żarówki z żarnikiem w postaci pręcika węglowego. W 1874 roku za ten wynalazek otrzymał nagrodę od Petersburskiej Akademii Nauk oraz patent nr 1619.
W kolejnych latach Łodygin kontynuował prace nad udoskonaleniem swojej żarówki. W 1890 roku wprowadził do niej żarnik wolframowy. Do jego innych wynalazków należą różnorodne innowacyjne urządzenia elektryczne, takie jak grzejniki, aparat oddechowy dla nurków (akwalung), w którym tlen produkowano przez elektrolizę wody, a także piece elektryczne do topienia metali.
== Przypisy ==
