Aleksandr Lektorski

Aleksandr Michajłowicz Lektorski

Aleksandr Michajłowicz Lektorski, po rosyjsku Александр Михайлович Лекторский (urodzony 15 października?/27 października 1896 w stanicy Nowo-Titarowskaja w Rosji, zmarł 19 września 1986 w San Francisco), był rosyjskim wojskowym (pułkownikiem), a także działaczem wojskowym na emigracji. W trakcie II wojny światowej dowodził plutonem konnym w sztabie 1 kozackiego pułku kawalerii Rosyjskiego Korpusu Ochronnego.

Życiorys

Aleksandr ukończył gimnazjum w Jekaterynburgu, a w 1915 roku szkołę kawaleryjską w Jelizawietgradzie. W czasie I wojny światowej służył jako porucznik w czerkieskim pułku konnym. Pod koniec 1917 roku przystąpił do nowo formowanych wojsk białych. Brał udział w tzw. 1 Kubańskim Marszu Lodowym w szeregach gwardyjskiego dywizjonu Kozaków kubańskich. W 1919 roku awansował na esauła. W połowie listopada 1920 roku, wraz z wojskami białymi, ewakuował się z Krymu na wyspę Lemnos. Osiedlił się w Królestwie SHS. Był formalnie starsziną wojskowym dywizjonu lejbgwardii sotni Kozaków kubańskich i terskich.

Po zajęciu Jugosławii przez wojska niemieckie w kwietniu 1941 roku, Lektorski wstąpił do nowo utworzonego Rosyjskiego Korpusu Ochronnego. Od 1943 roku, w stopniu pułkownika, dowodził plutonem konnym przy sztabie 1 kozackiej dywizji kawalerii. Po wojnie osiedlił się w Stanach Zjednoczonych. Od 1975 roku pełnił formalnie funkcję dowódcy dywizjonu carskiej straży przybocznej. Od 7 kwietnia 1976 roku aż do swojej śmierci przewodniczył Związkowi Żołnierzy Rosyjskiego Korpusu.