Aleksandr Lebiediew (ros. Александр Лебедев, urodzony 11 kwietnia 1946 w Moskwie) to radziecki lekkoatleta, specjalizujący się w biegach sprinterskich, który zdobył srebrny medal mistrzostw Europy w 1969 roku.
Życiorys
W 1964 roku podczas pierwszych europejskich igrzysk juniorów w Warszawie zdobył srebrne medale w biegu na 100 metrów oraz w sztafecie 4 × 100 metrów.
W 1966 roku wziął udział w mistrzostwach Europy w Budapeszcie, gdzie niestety odpadł w półfinale biegu na 100 metrów.
Na europejskich igrzyskach halowych w 1967 roku w Pradze zdobył srebrny medal w biegu na 50 metrów. Natomiast na kolejnych igrzyskach halowych w 1968 roku w Madrycie triumfował w sztafecie 1+2+3+4 okrążenia, reprezentując ZSRR w składzie: Lebiediew, Borys Sawczuk, Igor Potapczenko i Siergiej Kriuczok.
W 1969 roku na mistrzostwach Europy w Atenach zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Lebiediew, Władisław Sapieja, Nikołaj Iwanow i Wałerij Borzow) oraz odpadł w półfinale biegu na 100 metrów.
Na mistrzostwach Europy w 1971 roku w Helsinkach zajął 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów.
Lebiediew był mistrzem ZSRR w sztafecie 4 × 100 metrów w latach 1967, 1969, 1972 i 1973. W 1967 roku zdobył również tytuł halowego mistrza ZSRR w biegu na 50 metrów.
Ustanowił rekord ZSRR w biegu na 100 metrów z czasem 10,1 s, co miało miejsce 2 lipca 1966 roku w Odessie.
Warto dodać, że jego młodszy brat Michaił również odniósł sukcesy jako lekkoatleta sprinter.
