Aleksandr Langfang

Aleksandr Iwanowicz Langfang (ros. Александр Иванович Лангфанг, ur. we wrześniu 1907 w Brześciu, zm. 21 lutego 1990 w Moskwie) był funkcjonariuszem radzieckich służb specjalnych, który osiągnął stopień generała porucznika (pozbawiony stopnia).

Życiorys

W latach do 1920 uczęszczał do szkoły miejskiej, następnie pracował jako budowlaniec i robotnik fabryczny. Od września 1925 był członkiem WKP(b), a w okresie od września 1929 do września 1931 służył w Armii Czerwonej w Symferopolu. Od października 1931 pracował w organach OGPU ZSRR. Pełnił różne funkcje, w tym od 15 kwietnia 1933 do 10 lipca 1934 był pełnomocnikiem Wydziału 6 Zarządu Ekonomicznego OGPU ZSRR, a następnie od 10 lipca 1934 do 25 maja 1935 pełnomocnikiem Wydziału 6 Głównego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego.

Od 25 maja 1935 do grudnia 1936 był pełnomocnikiem operacyjnym Oddziału 9 Wydziału Ekonomicznego Głównego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego, a 11 grudnia 1935 uzyskał stopień młodszego porucznika bezpieczeństwa państwowego. W okresie od grudnia 1936 do 1 września 1937 pełnił funkcję pełnomocnika operacyjnego w Oddziale 9 Wydziału 3 Głównego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego, a następnie został pomocnikiem szefa tego oddziału. Od 27 listopada 1938 do 1 lipca 1940 był szefem Sekcji Śledczej i zastępcą szefa Wydziału 3 Głównego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego, a 17 stycznia 1939 awansował na kapitana bezpieczeństwa państwowego.

W maju 1940 został odkomenderowany do Grecji, a od 11 sierpnia do 30 listopada 1941 pełnił funkcję szefa Wydziału 6 Zarządu 1 NKWD ZSRR. Następnie, od 30 listopada 1941 do 14 maja 1943, był szefem Wydziału 4 tego samego zarządu, a 27 kwietnia 1942 awansował na majora bezpieczeństwa państwowego, a 14 lutego 1943 na komisarza bezpieczeństwa państwowego. Od czerwca do sierpnia 1942 był odkomenderowany do Mongolii i Tuwy, a od 14 maja 1943 do 27 czerwca 1946 pełnił funkcję szefa Wydziału 4 Zarządu 1 NKGB/MGB ZSRR. 2 lipca 1945 został mianowany komisarzem bezpieczeństwa państwowego 3 rangi, a 9 lipca 1945 uzyskał stopień generała porucznika.

Od 1 sierpnia 1946 przeszedł do rezerwy, a w styczniu 1949 został odkomenderowany do Sinciangu. Od 6 czerwca 1950 do 17 lipca 1953 pełnił funkcję przedstawiciela Komitetu Informacji przy Ministerstwie Spraw Zagranicznych/MGB/MWD ZSRR w wywiadzie zagranicznym ChRL. Następnie, od 17 lipca 1953 do 17 marca 1954 był starszym doradcą MWD ZSRR przy Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego i Wywiadu Zagranicznego ChRL. Od 17 marca do 19 listopada 1954 był w rezerwie w zarządzie kadr KGB ZSRR, a od 19 listopada 1954 do 20 sierpnia 1955 pełnił funkcję zastępcy szefa Zarządu KGB Kraju Krasnojarskiego, skąd został zwolniony „z powodu dyskredytacji”.

17 sierpnia 1956 został pozbawiony stopnia generała porucznika „za naruszenie socjalistycznej praworządności przy prowadzeniu śledztw i fałszowanie materiałów śledczych”. 3 kwietnia 1957 został wykluczony z partii, a dzień później aresztowany. 9 września 1958 skazano go na 15 lat więzienia, a 4 kwietnia 1972 zwolniono.