Aleksandr Kwliwidze

Aleksandr Siemionowicz Kwliwidze (ros. Александр Семенович Квливидзе, urodzony w 1901 roku we wsi Igosti w Gruzji, zmarł w marcu 1985 roku w Tbilisi) – był funkcjonariuszem radzieckich służb specjalnych oraz pułkownikiem.

Życiorys

Kwliwidze przyszedł na świat w rodzinie gruzińskiego telegrafisty. W 1917 roku ukończył szkołę kolejową w Tbilisi. Od kwietnia 1920 roku służył we Flocie Czarnomorskiej, a od sierpnia 1921 do lutego 1923 roku był elewem w szkole marynarki wojennej w Batumi. Od lutego 1923 roku pracował jako pracownik operacyjny Czeki w Adżarii, a od kwietnia 1924 do sierpnia 1930 roku pełnił funkcję pełnomocnika oddziału pogranicznego w Batumi. W styczniu 1930 roku został kandydatem na członka, a od października 1937 roku był członkiem WKP(b).

Od sierpnia 1930 do września 1931 roku uczęszczał do Wyższej Szkoły Pogranicznej OGPU ZSRR, a następnie od września 1931 do maja 1932 roku był pełnomocnikiem oddziału pogranicznego w Pryszybie w Azerbejdżańskiej SRR. W latach 1933-1934 pracował jako funkcjonariusz GPU w Gruzińskiej SRR, a od lipca 1934 do stycznia 1938 roku był pomocnikiem szefa oddziału Wydziału 5 Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego (UGB) NKWD Gruzińskiej SRR. W styczniu 1938 roku objął stanowisko szefa adygejskiego rejonowego oddziału NKWD.

W okresie od sierpnia 1938 do października 1939 roku pełnił funkcję zastępcy szefa wydziału NKWD Gruzińskiej SRR, a 14 września 1939 roku awansował na kapitana bezpieczeństwa państwowego. Od października 1939 do lipca 1940 roku był szefem Wydziału 2 UGB NKWD Gruzińskiej SRR, a od lipca do listopada 1940 roku szefem Wydziału 3 UGB NKWD GSRR. Następnie, od listopada 1940 do marca 1941 roku, był szefem Zarządu NKWD Południowoosetyjskiego Obwodu Autonomicznego, a od marca do sierpnia 1941 roku szefem Zarządu NKGB Południowoosetyjskiego Obwodu Autonomicznego. W sierpniu 1941 roku ponownie objął stanowisko szefa Zarządu NKWD Południowoosetyjskiego Obwodu Autonomicznego, a 5 maja 1942 roku został awansowany na majora bezpieczeństwa państwowego.

W latach 1942-1943 był zastępcą szefa Wydziału Specjalnego NKWD Frontu Zakaukaskiego, a od lutego do kwietnia 1943 roku szefem tego wydziału w 12 Korpusie Strzeleckim Frontu Zakaukaskiego. 14 lutego 1943 roku awansował na pułkownika bezpieczeństwa państwowego. Od kwietnia do października 1943 roku był szefem wydziału Zarządu Kontrwywiadu Smiersz Frontu Zakaukaskiego, a od października 1943 do maja 1944 roku zastępcą szefa Wydziału Kontrwywiadu Smiersz 45 Armii Frontu Zakaukaskiego. W latach 1944-1952 pełnił funkcję szefa wydziału Zarządu Kontrwywiadu Smiersz/Zarządu Kontrwywiadu MGB Zakaukaskiego Okręgu Wojskowego. Od października 1952 do stycznia 1953 roku był szefem Inspekcji Zarządu Kontrwywiadu MGB Zakaukaskiego Okręgu Wojskowego, a od stycznia do października 1953 roku szefem Wydziału 5 i zastępcą szefa Zarządu Kontrwywiadu MGB/Wydziału Specjalnego MWD Zakaukaskiego Okręgu Wojskowego. Po tym okresie, od października do grudnia 1953 roku, był zastępcą szefa Wydziału Specjalnego MWD Zakaukaskiego Okręgu Wojskowego, po czym przeszedł na emeryturę.

Odznaczenia

  • Order Lenina (6 listopada 1945)
  • Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie – 3 listopada 1944 i 24 listopada 1950)
  • Order Wojny Ojczyźnianej II klasy (31 lipca 1944)
  • Order „Znak Honoru” (26 kwietnia 1940)
  • Odznaka „Honorowy Funkcjonariusz Czeki/GPU (XV)” (2 marca 1937)
  • I 7 medali.

Bibliografia

https://web.archive.org/web/20121019175213/http://memo.ru/uploads/files/845.pdf (ros.)

Przeczytaj u przyjaciół: