Aleksandr Fiodorowicz Kononow (ros. Александр Фёдорович Кононов, urodzony 12 września 1925 roku w miejscowości Wisino-Utkinsk w obwodzie swierdłowskim, zmarł 29 listopada 2006 roku w Niżnym Tagile) – radziecki wojskowy oraz Bohater Związku Radzieckiego (1945).
Życiorys
Urodził się w rodzinie robotniczej. Ukończył 4 klasy szkoły, a następnie pracował jako pomocnik traktorzysty oraz traktorzysta. W czerwcu 1943 roku rozpoczął służbę w Armii Czerwonej w Swierdłowsku i Niżnym Tagile, a w grudniu 1943 roku został wysłany na front. Od stycznia 1944 roku brał udział w walkach przeciwko Niemcom, walcząc w ramach 2 Frontu Ukraińskiego, a później 2 Białoruskiego. Uczestniczył w wielu operacjach, takich jak: operacja korsuń-szewczenkowska, humańsko-botoszańska, brzesko-lubelska, warszawsko-poznańska, pomorska oraz berlińska. Odegrał ważną rolę w wyzwalaniu Lublina, Dęblina, Magnuszewa i Warszawy. W dniach 15-16 stycznia 1945 roku, jako starszy sierżant w 47 Gwardyjskiej Brygadzie Pancernej 9 Gwardyjskiego Korpusu Pancernego 2 Gwardyjskiej Armii Pancernej 1 Frontu Białoruskiego, wyróżnił się w walkach o Grójec i Żyrardów. Po zakończeniu wojny służył w Grupie Wojsk Radzieckich w Niemczech, a w 1947 roku został członkiem WKP(b). W czerwcu 1950 roku, w stopniu starszyny, został zdemobilizowany. 3 sierpnia 1995 roku otrzymał honorowe obywatelstwo Niżnego Tagiłu.
Odznaczenia
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (27 lutego 1945)
- Order Lenina (27 lutego 1945)
- Order Rewolucji Październikowej (1977)
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (dwukrotnie)
- Order Czerwonej Gwiazdy (1944)
- Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal „Za wyzwolenie Warszawy”
- Medal „Za zdobycie Berlina”
- Medal za Warszawę 1939–1945 (Polska Ludowa)
- Medal „Zasłużonym na Polu Chwały” (Polska Ludowa)
- I inne.
