Aleksandr Fiłaretowicz Kołobiakow
(ros. Александр Филаретович Колобяков, ur. 24 listopada?/6 grudnia 1896 we wsi Oznobilino w obwodzie jarosławskim, zm. 26 stycznia 1958 w Moskwie) – radziecki generał major.
Życiorys
W młodości, jako młodszy podoficer rosyjskiej armii, uczestniczył w I wojnie światowej. W 1918 roku wstąpił do Armii Czerwonej, a dwa lata później ukończył wojskowy kurs karabinów maszynowych, zdobywając stanowisko dowódcy plutonu, a następnie kompanii i batalionu. W 1930 roku zdobył kwalifikacje na kursach doskonalenia kadry politycznej Armii Czerwonej przy Wojskowej Akademii Politycznej, a w 1938 roku ukończył Wyższe Kursy Wojskowo-Polityczne. Był pracownikiem politycznym w pułku i dywizji, członkiem Rady Wojennej Okręgów Wojskowych oraz komisarzem korpusu. 13 czerwca 1940 roku brał udział w naradzie najwyższych władz wojskowo-politycznych na Kremlu, w której uczestniczyli m.in. Stalin, Mołotow, Timoszenko, Szaposznikow, Smorodinow, Mechlis i Żukow, dotyczącej przygotowań do operacji wojskowej przeciwko Rumunii.
Podczas wojny ZSRR z Niemcami był członkiem Rady Wojennej 9 Armii, 61 Armii oraz Frontu Briańskiego, a od lipca 1945 roku Zachodniosyberyjskiego Okręgu Wojskowego. W 1942 roku awansował na generała majora. W 1947 roku ukończył wyższe kursy doskonalenia kadry politycznej przy Wojskowej Akademii Politycznej im. W.I. Lenina, zajmując różne stanowiska dowódcze, aż do zakończenia służby wojskowej w 1953 roku.
Otrzymał cztery odznaczenia oraz medale. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.
Bibliografia
- http://nd.m-necropol.ru/kolobyakov-af.html (ros.)
- Колобяков Александр Филаретович. ХРОНОС: ВСЕМИРНАЯ ИСТОРИЯ В ИНТЕРНЕТЕ. [dostęp 2016-06-22]. (ros.)
- Władimir Bieszanow, Czerwony Blitzkrieg, Warszawa 2008.
