Aleksandr Iwanowicz Koczławaszwili (ros. Александр Иванович Кочлавашвили, ur. 1906 w Tbilisi, zm. w styczniu 1977) był funkcjonariuszem radzieckich organów bezpieczeństwa, pełniącym funkcję generała majora oraz ministra bezpieczeństwa państwowego Gruzińskiej SRR w latach 1952-1953.
Życiorys
Był Gruzinem, a od kwietnia 1928 roku członkiem WKP(b). W 1926 roku ukończył szkołę robotniczą w Tbilisi, a następnie w latach 1931-1933 studiował w Zakaukaskim Instytucie Górniczo-Metalurgicznym. W 1935 roku uzyskał dyplom w Gruzińskim Instytucie Przemysłowym. Od września do listopada 1928 roku pełnił funkcję kierownika wydziału organizacyjnego powiatowego komitetu Komsomołu. Następnie, od maja 1934 do kwietnia 1935 roku, był sekretarzem odpowiedzialnym KC Komsomołu Gruzji, po czym pracował jako inżynier konstruktor w fabryce. Od lutego 1936 do maja 1937 roku był zastępcą dyrektora Tbiliskiego Instytutu Chemicznego w Gruzińskiej Filii Akademii Nauk ZSRR.
W latach 1937-1939 Koczławaszwili był zastępcą kierownika, a potem kierownikiem Wydziału Przemysłowo-Transportowego KC Komunistycznej Partii (bolszewików) Gruzji, a następnie pracował jako funkcjonariusz NKWD. Od 11 maja 1939 do marca 1941 roku był ludowym komisarzem spraw wewnętrznych Adżarskiej ASRR, awansując najpierw na kapitana 19 lipca 1939, a następnie na majora bezpieczeństwa państwowego 22 października 1940. W latach 1941-1943 był w NKGB Gruzińskiej SRR, a od sierpnia 1941 do 12 czerwca 1943 roku pełnił rolę szefa Wydziału Kontrwywiadowczego NKWD Gruzińskiej SRR. 14 lutego 1943 roku awansowano go na pułkownika bezpieczeństwa państwowego, a od 12 czerwca 1943 do 12 maja 1945 roku był zastępcą ludowego komisarza spraw wewnętrznych, a następnie od maja do listopada 1945 roku I zastępcą tegoż. Został mianowany generałem majorem 9 lipca 1945 roku.
Od listopada 1945 do kwietnia 1947 roku był pełnomocnikiem NKWD/MWD ZSRR ds. Obiektu Specjalnego w Suchumi, a od kwietnia 1947 do czerwca 1952 roku pełnił funkcję p.o. dyrektora Obiektu Specjalnego w Suchumi oraz pełnomocnika Rady Ministrów ZSRR ds. tego obiektu. W latach 1952-1953 był ministrem bezpieczeństwa państwowego Gruzińskiej SRR oraz członkiem Biura Politycznego KC Komunistycznej Partii (bolszewików) Gruzji. Od kwietnia do 24 września 1953 roku był zastępcą ministra spraw wewnętrznych Gruzińskiej SRR. Od grudnia 1953 do grudnia 1954 roku pełnił funkcję zastępcy dyrektora Zakaukaskiego Zakładu Metalurgicznego w Rustawi, a w latach 1954-1963 nie był zatrudniony. W kwietniu 1963 roku został starszym pracownikiem naukowym w Instytucie Historii Akademii Nauk Gruzińskiej SRR, a później w Instytucie Historii, Archeologii i Etnografii Akademii Nauk Gruzińskiej SRR.
Odznaczenia
- Order Czerwonego Sztandaru (20 września 1943)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (dwukrotnie)
- Order Wojny Ojczyźnianej II klasy (24 lutego 1946)
- Order „Znak Honoru” (26 kwietnia 1940)
- Odznaka „Zasłużony Funkcjonariusz NKWD” (25 lutego 1946)
Bibliografia
