Aleksandr Aleksandrowicz Kiesewetter
(ros. Александр Александрович Кизеветтер, ur. 22 maja 1866 w Petersburgu, zm. 9 stycznia 1933 w Pradze) – rosyjski historyk oraz polityk.
Życiorys
W 1888 roku ukończył studia na Wydziale Historyczno-Filologicznym Uniwersytetu Moskiewskiego. W 1903 roku uzyskał tytuł magistra, a w 1909 roku doktora historii oraz profesurę na Uniwersytecie Moskiewskim. Od 1917 roku był członkiem korespondentem Rosyjskiej Akademii Nauk (RAN). W 1904 roku przystąpił do Związku Wyzwolenia, a dwa lata później, w 1906 roku, został członkiem centralnego komitetu partii konstytucyjno-demokratycznej (kadetów). W 1907 roku wybrano go deputowanym do II Dumy Państwowej.
Po rewolucji październikowej został aresztowany przez Czekę pod zarzutem przynależności do tzw. ośrodka krajowego. W 1920 roku został zwolniony, a w 1922 roku, jako jeden z wielu intelektualistów, został wydalony z Rosji i pozbawiony obywatelstwa. Następnie osiedlił się w Czechosłowacji, gdzie pełnił funkcję profesora historii na Uniwersytecie Karola. Kiesewetter jest autorem wielu ważnych prac dotyczących historii społecznej Rosji XVIII wieku, w tym Posadskaja obszczyna Rossii XVIII stoleti (1903) oraz Gorodowoje położenije Jekatieriny II 1785 g. (1909). Napisał również kilka tomów szkiców historycznych oraz wspomnień.
Bibliografia
- Nowa encyklopedia powszechna PWN t. 3, Warszawa 1998.
- http://letopis.msu.ru/peoples/703 (ros.)
- Kiesewetter Aleksandr A., [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2017-07-04].
- http://www.ras.ru/win/db/show_per.asp?P=.id-50705.ln-ru.dl-.pr-inf.uk-12 (ros.)
