Aleksandr Nikołajewicz Kibizow (ros. Александр Николаевич Кибизов, oset. Хъибизти Никъолайи фурт Аликсандр, urodzony 27 października 1912 roku we wsi Christianowskoje, obecnie Digora w Osetii Północnej; zmarł 29 marca 2001 roku we Władykaukazie) był radzieckim wojskowym, starszym sierżantem oraz Bohaterem Związku Radzieckiego (1945).
Życiorys
Urodził się w rodzinie chłopskiej pochodzenia osetyjskiego. Ukończył niepełną szkołę średnią, a następnie pracował w Aszchabadzie jako ekspedytor dla Zjednoczenia „Sojuzsier” oraz w Komijskiej ASRR. Od sierpnia 1942 roku, jako żołnierz Armii Czerwonej, wziął udział w wojnie przeciwko Niemcom. Niedługo po dotarciu na Front Zachodni w sierpniu 1942 roku został ranny i odesłany do szpitala. Od kwietnia 1943 roku wrócił na front, gdzie w składzie 1454 pułku artylerii brał udział w walkach na Froncie Centralnym pod Kurskiem. Z tego powodu został odznaczony medalem. Później, 4 listopada 1943 roku, w ramach 9 Korpusu Zmechanizowanego uczestniczył w operacji kijowskiej. W 1944 roku walczył o Berdyczów, Proskurow, Jaworów i Przemyśl oraz brał udział w forsowaniu rzek Bugu i Wisły.
W marcu 1945 roku wziął udział w operacji pomorskiej na wybrzeżu Bałtyku, w tym w walkach o Ińsko, Łobez, Kołobrzeg, Puck i Gdynię. W dniach 16-17 kwietnia 1945 roku, jako dowódca działka samobieżnego w 1454 pułku artylerii 11 Gwardyjskiego Korpusu Pancernego 1 Gwardyjskiej Armii Pancernej 1 Frontu Białoruskiego, w stopniu starszego sierżanta uczestniczył w bitwie o wzgórza Seelow, niszcząc 6 czołgów, 3 działa przeciwpancerne oraz eliminując do 60 przeciwników. Od 22 kwietnia 1945 roku brał udział w szturmie Berlina, gdzie zniszczył wiele wrogiego sprzętu i broni, zadając Niemcom znaczne straty w ludziach (zgodnie z oficjalnymi informacjami, ponad 400 zabitych). 31 maja 1945 roku otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego, a wraz z nim Złotą Gwiazdę oraz Order Lenina. Po zakończeniu wojny został zdemobilizowany, a następnie pracował jako kierownik gospodarczy sanatorium „Uzbekistan” w Kisłowodzku. W 1980 roku przeszedł na emeryturę, a od 1985 roku mieszkał we Władykaukazie.
Bibliografia
Кибизов Александр Николаевич (ros.) Biogram na stronie warheroes.ru [dostęp 2019-01-11]
