Aleksandr Fiodorowicz Kabanow (ros. Александр Фёдорович Кабанов, ur. 1899 w wsi Bałabanowo, w guberni moskiewskiej, zm. 11 czerwca 1975 w Moskwie) był radzieckim działaczem partyjnym i państwowym, dyplomatą oraz przewodniczącym Rady Komisarzy Ludowych Krymskiej ASRR w latach 1944-1945.
Życiorys
W 1924 roku Kabanow wstąpił do RKP(b). W 1934 roku ukończył Akademię Rolniczą im. Timiriazewa, gdzie pracował do 1937 roku. Następnie objął stanowisko kierownika Wydziału Rolnego Komitetu Obwodowego WKP(b) w Stalingradzie (dzisiejszym Wołgogradzie). Od listopada 1938 do lutego 1939 pełnił funkcję II sekretarza Komitetu Obwodowego WKP(b) w Stalingradzie, a potem przez krótki czas był I sekretarzem Biura Organizacyjnego KC WKP(b) w obwodzie penzeńskim. Od marca 1939 do czerwca 1942 roku był I sekretarzem Komitetu Obwodowego WKP(b) w Penzie. Od 21 marca 1939 do 5 października 1952 roku był członkiem Centralnej Komisji Rewizyjnej WKP(b). Od czerwca 1942 do maja 1944 roku był zastępcą ludowego komisarza sowchozów ZSRR, a od maja 1944 do 30 czerwca 1945 roku przewodniczył Radzie Komisarzy Ludowych Krymskiej ASRR. Od 30 czerwca 1945 do kwietnia 1946 roku był przewodniczącym Komitetu Wykonawczego Krymskiej Rady Obwodowej. Był jednym z organizatorów deportacji Tatarów krymskich. Od kwietnia 1946 do 27 lutego 1947 roku zajmował stanowisko ministra upraw technicznych w Rosyjskiej FSRR, a w latach 1947-1951 był zastępcą przewodniczącego Związkowej Komisji Kontroli w Niemczech. Jednocześnie, od 10 maja 1948 roku, pełnił funkcję zastępcy kierownika Radzieckiej Administracji Wojskowej w Niemczech ds. obywatelskich. Od marca 1951 roku był szefem Zarządu Ochronnych Kołchozowych i Sowchozowych Leśnych Pasm Głównego Zarządu Zalesiania przy Radzie Ministrów ZSRR oraz zastępcą szefa Głównego Zarządu Ochronnego Zalesiania przy Radzie Ministrów ZSRR. Później pracował jako doradca w ambasadzie ZSRR w Albanii oraz w placówkach dyplomatycznych ZSRR w Chinach i Rumunii. Od czerwca 1955 do sierpnia 1956 roku był głównym inspektorem ministerstwa sowchozów ZSRR odpowiedzialnym za nawozy, trujące środki chemiczne i ochronę upraw rolniczych przed szkodnikami i chorobami. Był także deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR w I i II kadencji oraz delegatem na XVIII Zjazd WKP(b) w 1939 roku.
Odznaczenia
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
- Order Czerwonej Gwiazdy
- Order „Znak Honoru”
Bibliografia
