Aleksandr Pietrowicz Juniow (ros. Александр Петрович Юнёв, ur. 28 września 1924 we wsi Krasawka w kantonie fiodorowskim w Niemieckiej Nadwołżańskiej ASRR, obecnie w rejonie fiodorowskim w obwodzie saratowskim, zm. 18 lutego 1952) był radzieckim wojskowym oraz Bohaterem Związku Radzieckiego (1945).
Życiorys
Juniow ukończył niepełną szkołę średnią. Od sierpnia 1942 roku brał udział w wojnie przeciwko Niemcom, służąc na Froncie Zachodnim, Południowo-Zachodnim, Woroneskim oraz 1., 2. i 3. Ukraińskim. Wziął udział w bitwach pod Stalingradem i Kurskiem, a także w walkach o Ukrainę, Mołdawię, Rumunię i Węgry. Został pięciokrotnie ciężko ranny: 12 grudnia 1942, 6 sierpnia 1943, 17 stycznia 1944, 30 stycznia oraz 17 marca 1945. W marcu 1945 roku, jako dowódca działonu 2 gwardyjskiego pułku powietrznodesantowego 3 Gwardyjskiej Dywizji Powietrznodesantowej, uczestniczył w walkach w rejonie jeziora Balaton. Gdy dwa niemieckie bataliony oraz 7 czołgów zaatakowały pozycję radzieckiego pułku, Juniow zabił wielu niemieckich żołnierzy, skutecznie odpierając atak. 10 marca, wraz z plutonem, bronił się przed kolejnym niemieckim kontratakiem, zadając wrogowi poważne straty. Po zakończeniu wojny ukończył szkołę wojsk pancernych i służył w Centralnej Grupie Wojsk. Został pochowany na centralnym cmentarzu w Wiedniu.
Odznaczenia
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (29 czerwca 1945)
- Order Lenina (29 czerwca 1945)
- Order Czerwonej Gwiazdy (1944)
- i medale.
