Aleksandr Michajłowicz Jemieljanow
(ur. 1893 we wsi Fiodorowskoje w powiecie malinskim w guberni moskiewskiej, zm. ?) – był funkcjonariuszem radzieckich organów bezpieczeństwa oraz jednym z organizatorów zbrodni katyńskiej.
Posiadał wykształcenie podstawowe. Od 1920 roku służył w Armii Czerwonej. W 1936 roku pełnił funkcję strażnika w komendzie Zarządu Administracyjno-Gospodarczego (AChU) NKWD ZSRR. 7 lipca 1937 roku został mianowany sierżantem, a 17 marca 1940 roku awansował na lejtnanta bezpieczeństwa państwowego. W 1940 roku pracował jako pracownik do zadań specjalnych w wydziale komendanckim AChU NKWD ZSRR. Wiosną 1940 roku brał udział w organizacji masowego mordu na polskich jeńcach oraz więźniach z obozów w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku, za co 26 października 1940 roku został uhonorowany nagrodą pieniężną przez ludowego komisarza spraw wewnętrznych ZSRR, Ławrientija Berię. 6 listopada 1942 roku został mianowany starszym lejtnantem bezpieczeństwa państwowego. W 1949 roku pełnił funkcję naczelnika grupy w wydziale komendanckim Zarządu Administracyjnego MGB ZSRR w stopniu podpułkownika. 12 kwietnia 1949 roku został zwolniony z powodu choroby.
Odznaczenia
- Order Lenina (25 lipca 1949)
- Order Czerwonego Sztandaru (3 listopada 1944)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (20 września 1943)
- Order Czerwonej Gwiazdy (22 lipca 1937)
- Order „Znak Honoru” (19 grudnia 1937)
- Odznaka „Zasłużony funkcjonariusz Czeki/GPU (XV)” (19 grudnia 1936)
Bibliografia
Nikita Pietrow, Psy Stalina, Warszawa 2012.
