Aleksandr Iosifowicz Guriewicz (ros. Алекса́ндр Ио́сифович Гуре́вич, urodzony w 1896 roku w Białymstoku, zmarł 30 października 1937 roku) był radzieckim politykiem oraz działaczem partyjnym.
Życiorys
Guriewicz pochodził z rodziny żydowskiej. W 1915 roku rozpoczął studia w Moskiewskim Instytucie Komercyjnym. W 1916 roku przystąpił do SDPRR(b), a w 1917 roku pełnił funkcję sekretarza rejonowego komitetu tej partii. W latach 1918-1927 był członkiem Prezydium KC Związku Metalowców. W 1927 roku ukończył studia w Instytucie Gospodarki Narodowej im. Plechanowa. Od 19 grudnia 1927 do 26 stycznia 1934 roku był członkiem Centralnej Komisji Kontrolnej WKP(b), a od 13 lipca 1930 do 4 lutego 1932 roku zasiadał w jej Prezydium. W 1929 roku objął stanowisko kierownika Grupy Ludowego Komisariatu Inspekcji Robotniczo-Chłopskiej ZSRR. W latach 1930-1936 pełnił funkcję szefa Głównego Zarządu Przemysłu Metalurgicznego Najwyższej Rady Gospodarki Narodowej ZSRR, a także Ludowego Komisariatu Przemysłu Ciężkiego ZSRR. W latach 1930-1932 był członkiem Prezydium Najwyższej Rady Gospodarki Narodowej ZSRR. Od grudnia 1936 do 1937 roku był zastępcą ludowego komisarza przemysłu ciężkiego ZSRR, a do lipca 1937 roku również zastępcą przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania przy Radzie Komisarzy Ludowych ZSRR. W dniu 23 marca 1935 roku został odznaczony Orderem Lenina.
7 lipca 1937 roku został aresztowany, a 29 października 1937 roku skazany na karę śmierci przez Wojskowe Kolegium Sądu Najwyższego ZSRR „za przynależność do terrorystycznej organizacji”. Został rozstrzelany dzień później. Pośmiertnie, 7 maja 1955 roku, został zrehabilitowany.
Bibliografia
