Aleksandr Iwanowicz Guljew (ros. Александр Иванович Гульев, urodzony w 1901 roku w Bachmucie, zmarł we wrześniu 1984 roku w Moskwie) – generał major, funkcjonariusz NKWD/MWD ZSRR.
Życiorys
Urodzony w Rosji, Guljew w 1913 roku ukończył szkołę podstawową, a następnie pracował m.in. przy budowie elektrowni. Od lutego 1918 roku służył w Armii Czerwonej, a od stycznia 1921 do listopada 1922 roku uczęszczał na kursy piechoty Armii Czerwonej we Władykaukazie. Od maja 1925 roku był członkiem RKP(b)/WKP(b), a w latach 1928-1931 pełnił funkcję dowódcy dywizjonu artylerii. Od stycznia 1931 roku służył w wojskach pogranicznych OGPU. W okresie od maja do października 1937 roku studiował w Akademii Wojskowej im. Frunzego w Moskwie, a później został oficerem wojsk NKWD. Pełnił funkcję szefa sztabu w szkole wojsk NKWD w Charkowie, a 20 kwietnia 1938 roku awansował na pułkownika. Od 8 marca 1939 do 26 lutego 1941 roku był szefem Głównego Zarządu NKWD ZSRR Wojsk Ochrony Obiektów Kolejowych, a 9 marca 1939 roku awansował na kombryga, 29 kwietnia 1940 roku na komdiwa, a 4 czerwca 1940 roku na generała majora.
W okresie od 26 lutego do 31 lipca 1941 roku pełnił rolę szefa Głównego Zarządu Wojsk NKWD ZSRR Ochrony Obiektów Kolejowych i Szczególnie Ważnych Obiektów Przemysłowych. Następnie, od października 1941 do maja 1942 roku, był szefem Grupy Operacyjnej Głównego Zarządu Wojsk Pogranicznych NKWD ZSRR. Od 11 maja 1942 do 16 października 1943 roku był komendantem Wyższej Szkoły Wojsk NKWD ZSRR. Od 16 października 1943 do czerwca 1944 roku kierował Zarządem Zakładów Wojskowo-Naukowych Wojsk NKWD ZSRR, a od czerwca 1944 do kwietnia 1949 roku był zastępcą szefa Głównego Zarządu Wojsk Pogranicznych NKWD/MWD ZSRR ds. kadr. Później objął stanowisko kierownika kursów doskonalenia kadry dowódczej w Instytucie MGB ZSRR. W okresie od 26 kwietnia 1955 do 20 czerwca 1956 roku był szefem Wydziału 5 Sztabu Głównego Zarządu Wojsk Pogranicznych MWD ZSRR, a od 20 czerwca 1956 do 1 kwietnia 1957 roku szefem Wydziału Operacyjnego Zarządu 1 Głównego Zarządu Wojsk Pogranicznych i Wewnętrznych MWD ZSRR. Od 1 kwietnia do września 1957 roku był szefem Wydziału Operacyjnego Głównego Zarządu Wojsk Pogranicznych KGB przy Radzie Ministrów ZSRR, a następnie przeszedł na emeryturę.
Odznaczenia
- Order Lenina (1945)
- Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie)
- Order Suworowa II klasy
- Order Czerwonej Gwiazdy (dwukrotnie)
- Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej” (1938)
- Odznaka „Zasłużony Funkcjonariusz NKWD” (6 stycznia 1944)
- Odznaka „50 lat członkostwa w KPZR” (21 kwietnia 1982)
I 14 medali.
