Aleksandr Iłłarionowicz Guguczija (ros. Александр Илларионович Гугучия, ur. 1905 w Zugdidi, zm. w styczniu 1981 w Suchumi) był radzieckim generałem majorem oraz ministrem bezpieczeństwa państwowego Dagestańskiej ASRR w latach 1947-1952.
Życiorys
Był Gruzinem, a swoje wykształcenie zdobywał w gimnazjum w Zugdidi od stycznia 1919 do marca 1921, następnie uczęszczał do szkoły ośmioklasowej w Zugdidi do kwietnia 1924. Po zakończeniu nauki pracował w wydziale finansowym w swoim rodzinnym mieście. W latach 1926-1927 uczęszczał na wyższe kursy Ludowego Komisariatu Finansów ZSRR w Leningradzie, a po powrocie znów podjął pracę w wydziale finansowym w Zugdidi. W okresie od sierpnia 1929 do sierpnia 1930 był agentem finansowym w okręgowym wydziale finansowym w Astrachaniu. Następnie, od sierpnia 1930 do czerwca 1933, studiował w Instytucie Finansowo-Ekonomicznym w Moskwie, a po ukończeniu nauki został inspektorem-ekonomistą w Zakaukaskim Biurze Banku Przemysłowego w Tyflisie. Od września 1931 był kandydatem na członka, a od lutego 1937 pełnoprawnym członkiem WKP(b). W latach 1934-1937 pełnił funkcję pełnomocnika Banku Przemysłowego ZSRR w Abchaskiej ASRR, a następnie kierował wydziałem Banku Przemysłowego ZSRR w tej samej republice. Od stycznia do maja 1938 był przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Abchaskiej ASRR, a od maja 1938 do kwietnia 1939 zajmował stanowisko II sekretarza Komitetu Miejskiego Komunistycznej Partii (bolszewików) Gruzji w Suchumi.
W okresie od kwietnia do 5 października 1939 był szefem Wydziału Kadr NKWD Gruzińskiej SRR, a 19 lipca 1939 uzyskał stopień kapitana bezpieczeństwa państwowego. Następnie, od 5 października 1939 do 3 kwietnia 1940, pełnił rolę pomocnika ludowego komisarza spraw wewnętrznych ZSRR ds. kadr, a od 3 kwietnia 1940 do marca 1941 był zastępcą ludowego komisarza spraw wewnętrznych Gruzińskiej SRR ds. kadr. 22 października 1940 awansował na majora bezpieczeństwa państwowego. Od marca do 15 sierpnia 1941 był zastępcą ludowego komisarza bezpieczeństwa państwowego Gruzińskiej SRR, a od 15 sierpnia 1941 do maja 1943 ponownie pełnił tę funkcję, skupiając się na kadrach. 14 lutego 1943 otrzymał stopień pułkownika bezpieczeństwa państwowego, a od 29 maja 1943 do 12 czerwca 1944 był zastępcą ludowego komisarza bezpieczeństwa państwowego Gruzińskiej SRR ds. kadr. Następnie, od 12 czerwca 1944 do 14 lipca 1945, był zastępcą ludowego komisarza bezpieczeństwa państwowego Kazachskiej SRR ds. kadr. 19 sierpnia 1944 został awansowany na komisarza bezpieczeństwa państwowego, a 9 lipca 1945 na generała majora. Od 14 lipca 1945 do grudnia 1946 kierował Zarządem NKGB/MGB Kraju Stawropolskiego, a od stycznia do 15 maja 1947 był szefem Inspekcji MGB ZSRR. Od 15 maja 1947 do 17 marca 1952 pełnił funkcję ministra bezpieczeństwa państwowego Dagestańskiej ASRR, a następnie, od września 1952 do marca 1953, uczył się w Wyższej Szkole MGB/MWD ZSRR. 12 lipca 1953 został zwolniony ze służby. Po zakończeniu kariery wojskowej pracował w instytucjach finansowych, a od lipca 1976 przeszedł na emeryturę w Suchumi. Był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR III kadencji.
Odznaczenia
- Order Czerwonego Sztandaru (8 marca 1944)
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (3 grudnia 1944)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy
- Order Czerwonej Gwiazdy (20 września 1943)
- Order „Znak Honoru” (24 lutego 1941)
- 9 medali.
Bibliografia