Aleksandr Borisowicz „Sasha” Godunow
(ros. Александр Борисович Годунов; ur. 28 listopada 1949 w obwodzie sachalińskim, zm. 18 maja 1995 w Hollywood, Kalifornia) – był radzieckim, rosyjskim i amerykańskim tancerzem baletowym, choreografem oraz aktorem. W 1987 roku uzyskał obywatelstwo amerykańskie.
Życiorys
Wczesne lata
Aleksandr Godunow przyszedł na świat na półwyspie Sachalin w Związku Radzieckim jako syn Lidii Nicholajewnej Studientowej i Borysa Godunowa. Wkrótce po narodzinach rodzina osiedliła się na terytorium dzisiejszej Łotwy, gdzie w wieku dziewięciu lat rozpoczął naukę tańca w Ryskiej Państwowej Szkole Baletowej w Rydze. Głównym powodem jego rozpoczęcia tej edukacji była nie tyle jego pasja do baletu, co obawa matki, aby nie stał się chuliganem. W tej samej szkole uczył się jego kolega z klasy, Michaił Barysznikow, który również stał się wielką postacią w świecie baletu.
Początki kariery
Aleksandr Godunow, mierzący 191 cm wzrostu, szybko zyskał reputację utalentowanego tancerza. W 1967 roku, mając 17 lat, przeniósł się do Moskwy, gdzie dołączył do zespołu „klasycznego baletu” („Young Ballet”) Igora Moisiejewa. W 1971 roku główny choreograf Teatru Bolszoj, Jurij Grigorowicz, zaprosił go do baletu, gdzie jako najmłodszy główny tancerz zadebiutował w „Jeziorze łabędzim”. Tam poznał Ludmiłę Własową, starszą o 7 lat balerinę, z którą wkrótce się ożenił. Godunow szybko zdobył status solisty Teatru Bolszoj, zarabiając 550 rubli miesięcznie, a primabalerina Maja Plisiecka wybrała go na swojego partnera. Jego występy w klasycznych dziełach, takich jak „Jezioro łabędzie”, „Spartakus”, „Święto wiosny”, „Romeo i Julia” (jako Tybalt) oraz „Giselle”, spotkały się z uznaniem krytyków. W 1973 roku zdobył złoty medal na prestiżowym Międzynarodowym Konkursie w Moskwie.
19 sierpnia 1979 roku, podczas tournée po Stanach Zjednoczonych z „Romeo i Julią” Teatru Bolszoj w Metropolitan Opera, Aleksandr Godunow postanowił odłączyć się od zespołu, kontaktując się z władzami w Nowym Jorku i ubiegając o azyl. Jego zniknięcie zostało szybko odkryte przez KGB, co doprowadziło do trzydniowego sporu między prezydentem Jimmy Carterem a sekretarzem generalnym KPZR, Leonidem Breżniewem. W kwietniu 1981 roku miał romans z Bárbarą Carrerą. W 1982 roku, po ośmiu latach udanego małżeństwa, rozwiódł się.
Kariera międzynarodowa
W 1982 roku dołączył do nowojorskiego American Ballet Theatre, którego dyrektorem artystycznym był Michaił Barysznikow. Jego kariera w tym zespole była pełna sukcesów, a każdy występ był doceniany przez krytyków. Po trzech latach jednak poinformowano go, że nie ma dla niego nowych ról. Występował gościnnie w Ameryce Południowej pod marką „Godunov and Friends” i tańczył w „Jeziorze łabędzim” z Evą Evdokimovą w Deutsche Oper w Berlinie.
W latach 1981–1988 związał się przyjaźnią z Jacqueline Bisset, z którą mieszkał w Los Angeles. To ona przedstawiła go agentom filmowym, co otworzyło mu drzwi do kariery w filmie i telewizji. Studiował także aktorstwo w Juilliard School (1982-1983) oraz w Stella Adler Acting Studio (1983-1985). Jego debiutancka rola w „Świadku” (1985) została entuzjastycznie przyjęta. W tym thrillerze w reżyserii Petera Weira zagrał postać uprzejmego farmera amiszów, który zakochał się w młodej wdowie (Kelly McGillis), której syn (Lukas Haas) był świadkiem morderstwa. W komedii Richarda Benjamina „Skarbonka” (1986) wystąpił obok Shelley Long i Toma Hanksa jako burzliwy dyrygent orkiestry, a w dreszczowcu Johna McTiernana „Szklana pułapka” (1988) zagrał jednego z najgroźniejszych terrorystów.
Śmierć
Zmarł 18 maja 1995 roku w Hollywood w wieku 45 lat. Sekcja zwłok ujawniła, że przyczyną śmierci było zapalenie wątroby związane z ostrą chorobą alkoholową. Jego ciało znalazła pielęgniarka, która została wysłana przez przyjaciół, gdyż nie odbierał telefonów. Godunow został skremowany, a jego prochy rozsypano nad Pacyfikiem. Symboliczny grób znajduje się na Cmentarzu Wwiedieńskim w Moskwie.
Wybrana filmografia
- 1974: Anna Karenina jako Aleksandr Wronski
- 1978: 31 ijunija
- 1980: The Big Show (gościnnie)
- 1985: Świadek jako Daniel Hochleitness
- 1986: Skarbonka jako Max Beissart
- 1988: Szklana pułapka jako Karl
- 1990: Przeklęty Kamień jako Zegarmistrz
- 1992: Gabinet figur woskowych 2: Zagubieni w czasie jako Skaraben
- 1994: Małolat jako ojciec
