Aleksandr Konstantinowicz Głazunow
Aleksandr Konstantinowicz Głazunow (ros. Александр Константинович Глазунов; urodził się 29 lipca?/10 sierpnia 1865 w Petersburgu, w ówczesnym Imperium Rosyjskim, zmarł 21 marca 1936 w Paryżu) był rosyjskim kompozytorem oraz przedstawicielem romantyzmu.
Życiorys
Był ulubionym uczniem Rimskiego-Korsakowa, z którym współpracował przy dokończeniu dzieł przedwcześnie zmarłego Aleksandra Borodina, m.in. przy operze Kniaź Igor. Głazunow zajmował się również dydaktyką, a jego najbardziej znanym uczniem był Siergiej Prokofjew.
Już w młodym wieku odnosił sukcesy, a jego Symfonia z 1882 roku wywarła ogromne wrażenie. Mimo to, nigdy nie udało mu się stworzyć własnego stylu na miarę np. Siergieja Rachmaninowa. Głazunow był pod wpływem takich kompozytorów jak Liszt, Wagner oraz przedstawicieli rosyjskiej szkoły kompozytorskiej. Tworzył intensywnie aż do 1905 roku, kiedy to został dyrektorem Konserwatorium w Petersburgu, a w 1928 roku osiedlił się na stałe w stolicy Francji.
Dorobek artystyczny
- 8 symfonii
- koncert skrzypcowy
- 2 koncerty fortepianowe
- 7 kwartetów smyczkowych
- 3 balety: Rajmonda, op. 57 (1897), Les Ruses d’Amour, op. 61 (1898), Pory roku, op. 67 (1899)
- 4 suity orkiestrowe
- poemat symfoniczny Stieńka Razin, op. 13 (1885)
- liczne mniejsze utwory orkiestrowe, w tym m.in. 2 serenady, 2 walce koncertowe, 5 fantazji oraz 5 uwertur
- koncert na saksofon
- utwory chóralne, w tym 3 kantaty
Przypisy
Linki zewnętrzne
Aleksandr Głazunow – twórczość tego kompozytora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
Alexander Glazunov w bazie AllMusic (ang.)
Twórczość Aleksandra Głazunowa w serwisie Polona.pl
