Aleksandr Wasiljewicz Gauk (ros. Алекса́ндр Васи́льевич Га́ук; urodził się 3 sierpnia?/15 sierpnia 1893 w Odessie, zmarł 30 marca 1963 w Moskwie) był radzieckim kompozytorem, dyrygentem oraz pedagogiem.
Życiorys
Gauk ukończył Konserwatorium Petersburskie w 1917 roku, gdzie jego nauczycielami byli Nikołaj Czeriepnin (dyrygentura) oraz Jāzeps Vītols i Wasilij Kałafati (kompozycja). W latach 1920–1931 pełnił funkcję dyrygenta w Teatrze Opery i Baletu w Leningradzie. Był pierwszym dyrygentem Filharmonii Leningradzkiej (1930–1934) oraz Państwowej Orkiestry Symfonicznej ZSRR w Moskwie (1935–1941). Od 1953 do 1962 roku był dyrygentem i kierownikiem artystycznym Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Wszechzwiązkowego Radia. Dokonał prawykonań wielu utworów takich kompozytorów jak Szostakowicz, Miaskowski, Chaczaturian i Szaporin. W 1954 roku został odznaczony tytułem Ludowego Artysty RFSRR. Pracował jako wykładowca w konserwatoriach w Leningradzie (1927–1933 i 1946–1948), Tbilisi (1941–1943) oraz Moskwie (1939–1963). Do grona jego uczniów należeli m.in. Jewgienij Mrawinski, Aleksandr Mielik-Paszajew, Konstantin Simieonow oraz Jewgienij Swietłanow.
W swoim dorobku artystycznym skomponował m.in. symfonię, koncert na harfę, koncert fortepianowy oraz pieśni. Dokonał również orkiestracji opery Modesta Musorgskiego pt. Ożenek. Na podstawie zachowanych głosów orkiestrowych zrekonstruował I Symfonię Rachmaninowa.
