Aleksandr Iwanowicz Franckiewicz
(Александр Иванович Францкевич, ur. 25 sierpnia?/6 września 1860, zm. 1919) – rosyjski wojskowy, inżynier mechanik, współtwórca okrętów floty carskiej.
Życiorys
Urodził się w guberni połtawskiej. W 1882 roku ukończył wyższą oficerską szkołę techniczną w Kronsztadzie. Jako oficer mechanik służył między innymi na krążowniku „Minin” podczas rejsu na Daleki Wschód, gdzie nadzorował wymianę kotłów tego okrętu na wodnorurkowe według systemu Belleville’a. Od 1892 roku odpowiadał za nadzór nad budową urządzeń napędowych zamówionych w Wielkiej Brytanii dla pancernika obrony wybrzeża „Admirał Uszakow”. Następnie był członkiem komisji odbiorczej cesarskiego jachtu „Sztandart” oraz przewodniczącym komisji odbiorczej lodołamacza „Nadieżnyj”. Oba statki były budowane w duńskiej stoczni Burmister & Wain.
W 1898 roku został wysłany do Filadelfii, gdzie uczestniczył w komisji nadzorującej budowę pancernika „Retwizan” oraz krążownika „Wariag” w stoczni William Cramp & Sons. W lutym 1901 roku został mianowany starszym mechanikiem na „Retwizanie” i pełnił tę funkcję do stycznia 1903 roku. W 1905 roku awansował do stopnia podpułkownika, a w 1908 roku do stopnia pułkownika korpusu inżynierów mechaników. Był konstruktorem w stoczni Admiralicji w Petersburgu i brał udział w budowie pierwszego rosyjskiego drednota „Gangut”, który został zwodowany w 1911 roku. Od 1913 roku piastował stanowisko generała-majora korpusu inżynierów-mechaników, z przyporządkowaniem do marynarki wojennej. We wrześniu 1917 roku objął stanowisko głównego inżyniera mechanika stoczni Admiralicji.
Otrzymał m.in. Order św. Włodzimierza III i IV klasy.
Zmarł na zapalenie płuc w połowie 1919 roku.
Bibliografia
«Zawtra… ja pieriesielajus’ na bronienosiec» (pisma inżyniera-miechanika A.I. Franckiewicza o kluczowym etapie budowy pancernika „Retwizan”). „Gangut”. Wypusk 20 (1999). ISBN 5-85875-049-4.
